Jump to content

د "د کربلا پیښه" د بڼو تر مېنځ توپير

۳۱۹ کرښه: ۳۱۹ کرښه:
==د امام د شهادت خبر راوړل==
==د امام د شهادت خبر راوړل==
وروسته له هغه چې [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] له آس څخه ځمکې ته راښکته شو، ذوالجناح د امام نږدی ته راغی او د امام بې ځانه بدن ته وګرځېد او بوی یې وکړ او ښکيل یې کړ. بیا د خپل تندی د امام حسین(ع)د بدن په وینو سوره کړل، پداسې حال کې چې هغه په ځمکه کې خپلې پښې وهلې او غژیې وکړ خیمې ته ځي. [۱۷۳] [[امام باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] په یو روایت کی بیانوي: کله چې هغه آس خیمو ته راستون شو، وویل: الظليمة ، الظليمة، من اُمّة قتلتْ ابن بنت نبيّها؛ غژ اوریدونکی، غژ اوریدونکی‌، هغه ملت چې د [[د اسلام پیغمبر صلی الله علیه و آله|رسول الله(ص)]] دلور زوی وژنې. [۱۷۴] کله چې ذوالجناح خیمې ته ورسیږی، نو خپل سر ځمکې ته راوباسې، کله چې اهل‌بیت د امام حسین(ع) ذولجناح ولیدل، دوی له خیمو څخه راووتل او د ذولجناح شاوخوا راټول شول او دهغه لاسونه، مخونه او پښې یې غزولې. ام کلثوم خپل لاسونه په سر کې کېښود او ویې ویل: وامحمداه واجداه وانبیاه.. [۱۷۵] دا کیسه یو له هغه بیاناتو څخه دی چې د حسیني ماتم مجلسونو کې د مداحانو لخوا لوستل کیږي. [۱۷۶]
وروسته له هغه چې [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] له آس څخه ځمکې ته راښکته شو، ذوالجناح د امام نږدی ته راغی او د امام بې ځانه بدن ته وګرځېد او بوی یې وکړ او ښکيل یې کړ. بیا د خپل تندی د امام حسین(ع)د بدن په وینو سوره کړل، پداسې حال کې چې هغه په ځمکه کې خپلې پښې وهلې او غژیې وکړ خیمې ته ځي. [۱۷۳] [[امام باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] په یو روایت کی بیانوي: کله چې هغه آس خیمو ته راستون شو، وویل: الظليمة ، الظليمة، من اُمّة قتلتْ ابن بنت نبيّها؛ غژ اوریدونکی، غژ اوریدونکی‌، هغه ملت چې د [[د اسلام پیغمبر صلی الله علیه و آله|رسول الله(ص)]] دلور زوی وژنې. [۱۷۴] کله چې ذوالجناح خیمې ته ورسیږی، نو خپل سر ځمکې ته راوباسې، کله چې اهل‌بیت د امام حسین(ع) ذولجناح ولیدل، دوی له خیمو څخه راووتل او د ذولجناح شاوخوا راټول شول او دهغه لاسونه، مخونه او پښې یې غزولې. ام کلثوم خپل لاسونه په سر کې کېښود او ویې ویل: وامحمداه واجداه وانبیاه.. [۱۷۵] دا کیسه یو له هغه بیاناتو څخه دی چې د حسیني ماتم مجلسونو کې د مداحانو لخوا لوستل کیږي. [۱۷۶]
به ناگه رفرف معراج آن شاه
كه با زين نگون شد سوي خرگاه
بر و بالش پر از خون ديده گريان
تن عاشق كشش آماج پيكان
به رويش صيحه زد دخت پيمبر
كه چون شد شهسوار روز محشر
كجا افكنديش چون است حالش
چه با او كرد خصم بد سگالش
مر آن آدم وش پيكر بخيمه
همي گفت الظليمه الظليمه
[۱۷۷]


===د خیمې د لوټ کول===
===د خیمې د لوټ کول===
confirmed، movedable، templateeditor
۳۰٬۱۰۱

سمونې