د "د مطمئنه نفس آیت" د بڼو تر مېنځ توپير

ځینو ویلي چې نفس مطمئنه ته د خدای خطاب چې «اِرْجِعی اِلیٰ رَبِّک» (د خپل رب لور ته ستون شه)د [[قیامت|قیامت په ورځ]] دی چې مومنان غواړي [[جنت]] ته لاړ شي. ځینې کسان بیا په دې باور دي چې دا خطاب د مرګ په وخت کیږي.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۷۴۲.</ref> [[سید محمد حسین طباطبایي|علامه طباطبایي]] دوهم نظر منلی دی.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۵.</ref> همداراز د هغه له نظره «فَادْخُلِي فِي عِبادِي»  ښیي چې مطمئن نفس د کاملې بندګۍ مقام ته رسېدلی دی؛ یعنې هغه مقام چې پکې بې له هغه څه چې خدای یې غواړي، د بل څه اراده نه کوي.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref> د هغه په وینا د «وَادْخُلِي جَنَّتِي» (او زما جنت ته ننوځه) په عبارت کې یو خاص عزت کارول شوی دی؛ ځکه چې د [[قرآن]] یوازینی ایت دی چې خدای پکې د [[جنت]] نسبت ځانته ورکړی دی.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۶.</ref>

   

[[دوتنه:Ayah Nafsemotmaen.jpg|بټنوک|آیه «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي»، په ثلث جلی خط کې، دهدی پورنوادی بن کاسیدی لخوا(Huda Purnawadi Bin Kasidi)، کال ۲۰۲۳م]]