د "حدیث" د بڼو تر مېنځ توپير
←د حدیثونو د لیکلو بندیز
| ۴۲ کرښه: | ۴۲ کرښه: | ||
د حدیثونو د لیکلو منع د پېغمبر د حدیثونو د لیکلو او نقلولو مخنیوي ته ویل کیږي. دغه کار د پېغمبر(ص) له رحلته وروسته او د [[ابوبکر بن ابي قحافه|ابوبکر]] او [[عمر بن خطاب]] د [[خلافت]] له وخته پېل شو<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۰، ص۲۸۵؛ طبری، تاريخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۰۴.</ref> او تر سلو کالو روان و تر دې چې اتم اموي خلیفه [[عمر بن عبد العزیز|عمر بن عبدالعزیز]] د مدینې حاکم [[ابو بکر بن حزم]] ته په یو لیک کې، له هغه وغوښتل چې د پېغمبر حدیثونه ولیکي؛ ځکه د دې وېره شته چې علم او اهل علم بیخي ختم شي.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۳.</ref> | د حدیثونو د لیکلو منع د پېغمبر د حدیثونو د لیکلو او نقلولو مخنیوي ته ویل کیږي. دغه کار د پېغمبر(ص) له رحلته وروسته او د [[ابوبکر بن ابي قحافه|ابوبکر]] او [[عمر بن خطاب]] د [[خلافت]] له وخته پېل شو<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۰، ص۲۸۵؛ طبری، تاريخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۰۴.</ref> او تر سلو کالو روان و تر دې چې اتم اموي خلیفه [[عمر بن عبد العزیز|عمر بن عبدالعزیز]] د مدینې حاکم [[ابو بکر بن حزم]] ته په یو لیک کې، له هغه وغوښتل چې د پېغمبر حدیثونه ولیکي؛ ځکه د دې وېره شته چې علم او اهل علم بیخي ختم شي.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۳.</ref> | ||
[[اهل سنت]] عالمان وایي لومړي او دوهم خلیفه په دې دلیلونو د حدیثونو لیکل منع کړې دي: له [[قرآن]] سره د حدیث د ورګډېدو احتمال،<ref>متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۰، ص۲۹۱-۲۹۲، ح۲۹۴۷۴.</ref> د [[مسلمان|مسلمانانو]] د اختلاف مخنیوی<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۹.</ref> او له [[قرآن|قرآنه]] پرته په نورو څیزونو د خلکو بوختېدل. | [[اهل سنت]] عالمان وایي لومړي او دوهم خلیفه په دې دلیلونو د حدیثونو لیکل منع کړې دي: له [[قرآن]] سره د حدیث د ورګډېدو احتمال،<ref>متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۰، ص۲۹۱-۲۹۲، ح۲۹۴۷۴.</ref> د [[مسلمان|مسلمانانو]] د اختلاف مخنیوی<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۹.</ref> او له [[قرآن|قرآنه]] پرته په نورو څیزونو د خلکو بوختېدل.<ref>غزالی، احیاء العلوم، ج۱۰، ص۷۹ به نقل از دیاری بیگدلی، «نقد و بررسی علل و انگیزههای منع نگارش حدیث»، ص۴۴.</ref> | ||
خو د سید علي شهرستاني په وینا اکثره شیعه عالمان په دې باور دي چې د حدیثو د منعې علت [[د امام علي(ع) فضائل|د امام علي(ع) فضائلو]] په اړه او د هغه د بچیانو او د هغوي د [[امامت]] په اړه د پېغمبر د خبرو [[په حدیث بندیز|د خپرېدو مخنیوی]] و.[۱۹] د [[شیعه|شیعیانو]] په باور، د حدیث د لیکل منع کول [[د حدیث جوړول (جعل)|د حدیثونو د جعل]] [۲۰] د حدیثو د لومړیو متونو د نابودۍ،[۲۱] د مختلفو مذهبونو د پېدا کېدو [۲۲] او [[سنت|د پېغمبر د سنتو]] د بدلون سبب شوې دي. | خو د سید علي شهرستاني په وینا اکثره شیعه عالمان په دې باور دي چې د حدیثو د منعې علت [[د امام علي(ع) فضائل|د امام علي(ع) فضائلو]] په اړه او د هغه د بچیانو او د هغوي د [[امامت]] په اړه د پېغمبر د خبرو [[په حدیث بندیز|د خپرېدو مخنیوی]] و.[۱۹] د [[شیعه|شیعیانو]] په باور، د حدیث د لیکل منع کول [[د حدیث جوړول (جعل)|د حدیثونو د جعل]] [۲۰] د حدیثو د لومړیو متونو د نابودۍ،[۲۱] د مختلفو مذهبونو د پېدا کېدو [۲۲] او [[سنت|د پېغمبر د سنتو]] د بدلون سبب شوې دي. | ||