د "د کربلا پیښه" د بڼو تر مېنځ توپير
د سمون لنډیز نسته
د سمون لنډیز نسته |
|||
| ۲۲۹ کرښه: | ۲۲۹ کرښه: | ||
===د حبیب بن مظاهر هڅه د ځواک راټولولو لپاره=== | ===د حبیب بن مظاهر هڅه د ځواک راټولولو لپاره=== | ||
د شعرانې په وینا، په کربلا کې د عمر بن سعد د ځواکونو له غونډې وروسته، [[حبیب بن مظاهر اسدي]]، د امام حسین(ع) د لږو ملګرو لیدو وروسته، د امام په اجازی سره په ناپیژندلې ډول د [[بني اسد|بني اسد قبیلې]] ته ورسید او له هغوی یې وغوښتل چې د [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] سره مرسته وکړئ. بني اسد، د حبیب بن مظاهر اسدي په ګډه، په شپي کې د امام حسین(ع) لښکرته روان و، چیرې چې د [[عمر بن سعد]] لښکرې، د [[فرات]] په څنګ کې [[ازرق بن حرب صیداوي]] تر قومندې لاندې، لاره بند کړ. دا کار په جگړه کې ترسره شو او بني اسد بیرته خپلو کورونو ته راستون شو او حبیب بن مظاهر، حسین(ع) ته راستون شو.<ref>شعرانی، دمع السجوم، تر جمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۰۹.</ref> | د شعرانې په وینا، په کربلا کې د عمر بن سعد د ځواکونو له غونډې وروسته، [[حبیب بن مظاهر اسدي]]، د امام حسین(ع) د لږو ملګرو لیدو وروسته، د امام په اجازی سره په ناپیژندلې ډول د [[بني اسد|بني اسد قبیلې]] ته ورسید او له هغوی یې وغوښتل چې د [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] سره مرسته وکړئ. بني اسد، د حبیب بن مظاهر اسدي په ګډه، په شپي کې د امام حسین(ع) لښکرته روان و، چیرې چې د [[عمر بن سعد]] لښکرې، د [[فرات]] په څنګ کې [[ازرق بن حرب صیداوي]] تر قومندې لاندې، لاره بند کړ. دا کار په جگړه کې ترسره شو او بني اسد بیرته خپلو کورونو ته راستون شو او حبیب بن مظاهر، حسین(ع) ته راستون شو.<ref>شعرانی، دمع السجوم، تر جمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۰۹.</ref> | ||
===د امام حسین(ع) وروستۍ خبرې اتری د عمر بن سعد سره === | |||
اصلي مقاله: [[د امام حسین(ع) له عمر بن سعد سره خبرې اتری]] | |||
د محرم د څلورمې او شپږمې شپې ترمنځ<ref>[https://www.khabaronline.ir/news/468961/چه-سخنانی-بین-امام-حسین-ع-و-عمر-سعد-در-خیمه-میان-دو-لشکر-رد «چه سخنانی بین امام حسین و عمر سعد در خیمه میان دو لشگر رد و بدل شد؟»]، خبرگزاری خبر آنلاین.</ref> امام حسين (ع) له عمر سعد سره د دواړو لښکرو په منځ کې وليدل او يو له بل سره يې خبرې وکړې [۱۲۷] په دې خبرو کې د جګړې د پای ته رسولو لپاره وړاندیزونه شوي دي. په دې خبرو کې امام حسین له خپل ورور عباس او عمر سعد او زوی او غلام سره حاضر وو.[۱۲۸] د محمد بن جریر طبري په وینا د دوی د خبرو د محتوا په اړه دقیق معلومات نه وو [۱۲۹] او په دې اړه تاریخي روایتونه متضاد دي [۱۳۰] | |||
ځينو له دې خبرو او د امام حسين (ع) د نورو ويناوو له تاريخي اقتباساتو څخه په نقل سره هر هغه خبر چې يزيد ته د تسليمېدو او يا هغه ته د تلو لپاره د امام د وړانديز څرګندونه كوي، دروغ بللي دي [۱۳۱] له بلې خوا ځينې څېړونکي په دې اند دي چې هغه ليک چې عمر سعد له دې خبرو وروسته يزيد بن معاويه ته ليکلی و، د دې خبرو محتوا او محتوا څرګندوي [۱۳۲] هغه له امام حسین (ع) سره له خبرو وروسته یې عبیدالله بن زیاد ته په یوه لیک کې ولیکل: «... حسین بن علي (ع) له ما سره تړون وکړ چې له کوم ځای څخه چې راغلی دی بیرته به راګرځي او یا به د مسلمانانو یوې سیمې ته ځي او د نورو مسلمانانو په شان حقوق او دندې به لري. یا دې یزید ته ولاړ شي، چې د ده په اړه څه حکم صادر شي، او دا ستا د رضایت او د امت د خیر سبب دی». [۱۳۳] عبیدالله خط ولوست، ویې ویل: دا لیک په حقیقت کې د هغه سړي دی چې د خپل امیر مشر او د خپل قوم مشفق دی! هغه د دې وړاندیز منلو ته تیار و چې شمر بن ذیل الجوشن یې مخه ونیوله [۱۳۴] | |||
===د محرم اووم او د اوبو بندول=== | ===د محرم اووم او د اوبو بندول=== | ||