د "زهرا (لقب)" د بڼو تر مېنځ توپير

زهرا د حضرت فاطمه (س) یو لقب[۱] چې معنا یې ده داسې روښانوونکی سپینوالی[۲] چې د ملغلرې په شان ځلیږي.[۳] علامه مجلسي په تفسیر کې له امام صادق (ع) څخه په یو روایت کې  په زهرا د حضرت فاطمه (س) د ملقب کېدو سبب، په معنوي رڼا د هغې نوراني والی ګڼي.[۴] زهرا ټکی یا فاطمة الزهرا له هغو نومونو دي چې په روایتونو او زیارتنامو کې حضرت فاطمه (س) ته په خطاب کې کارول کیږي. همداراز شیعه امامان د ابناء فاطمة الزهرا (د فاطمې اولاد) په نوم مشهور دي.[۵]

په شیعه حدیثونو کې، په زهرا لقب د بي بي فاطمې (س) د نومول کېدو لپاره ډېر دلیلونه شته دي؛ منجمله له امام صادق (ع) څخه په یو روایت کې راغلي چې فاطمه یې زهرا ونوموله ځکه چې د امام علي (ع) په نزد د هغې مخ نورانیت لره.[۶] په نورو روایتونو کې داسې راغلي دي چې کله فاطمه عبادت ته ودرېدله نو نور به یې اسمان والاو ته رڼا وربخښله ؛ لکه څنګه چې د اسمان ستوري د ځمکې خلکو ته رڼا ورکوي.[۷] همداراز روایت شوی چې خدای فاطمه د خپل عظمت له نوره وپنځوله او کله یې چې هغه وپنځوله اسمانونه او ځمکه د هغې له رڼا روښانه شول او د ملایکو سترګې وبرېښېدې.[۸] له عایشې هم  د حضرت فاطمې د مخ د نورانیت په اړه یو روایت نقل شوی دی.[۹]

د هغه راپور له مخې چې د ایران د نوم لیکنې ادارې کې د ثبت شویو نومونو په اړه خپور شو، زهرا په ایرانیانو کې تر ټولو زیات ایښودونکی او استعمالیدونکی زنانه نوم دی. د مثال په توګه په ۱۳۹۲ ل کال کې دا نوم په ایران کې دوهم تر ټولو زیات استعمالیدونکی نوم و.[۱۳]