د "زهرا (لقب)" د بڼو تر مېنځ توپير
د سمون لنډیز نسته
د سمون لنډیز نسته |
د سمون لنډیز نسته |
||
| ۱ کرښه: | ۱ کرښه: | ||
'''دا مقاله د تدوین په حال کې ده!''' | '''دا مقاله د تدوین په حال کې ده!''' | ||
'''زهرا''' د [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] یو [[د حضرت فاطمې(س) د کنیتونو او لقبونو لړلیک|لقب]] | '''زهرا''' د [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] یو [[د حضرت فاطمې(س) د کنیتونو او لقبونو لړلیک|لقب]]<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق، ص۷۴؛ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۴۰؛ مسعودی، اسرار الفاطمیه، ۱۴۲۰ق، ص۴۰۹.</ref> چې معنا یې ده داسې روښانوونکی سپینوالی<ref>ابناثیر الجزری، النهایة في غریب الحدیث والاثر، ذیل واژه زهر.</ref> چې د ملغلرې په شان ځلیږي.[۳] [[محمد باقر مجلسي|علامه مجلسي]] په تفسیر کې له [[امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] څخه په یو روایت کې په زهرا د حضرت فاطمه(س) د ملقب کېدو سبب، په معنوي رڼا د هغې نوراني والی ګڼي.[۴] زهرا ټکی یا فاطمة الزهرا له هغو نومونو دي چې په روایتونو او زیارتنامو کې حضرت فاطمه(س) ته په خطاب کې کارول کیږي. همداراز [[د شیعو امامان|شیعه امامان]] د ابناء فاطمة الزهرا (د فاطمې اولاد) په نوم مشهور دي.[۵] | ||
په [[شیعه]] [[حدیث|حدیثونو]] کې، په زهرا لقب د [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|بي بي فاطمې(س)]] د نومول کېدو لپاره ډېر دلیلونه شته دي؛ منجمله له امام صادق(ع) څخه په یو روایت کې راغلي چې فاطمه یې زهرا ونوموله ځکه چې د [[امام علي علیه السلام|امام علي(ع)]] په نزد د هغې مخ نورانیت لره.[۶] په نورو روایتونو کې داسې راغلي دي چې کله فاطمه [[عبادت]] ته ودرېدله نو نور به یې اسمان والاو ته رڼا وربخښله؛ لکه څنګه چې د اسمان ستوري د ځمکې خلکو ته رڼا ورکوي.[۷] همداراز روایت شوی چې [[خدای]] فاطمه د خپل عظمت له نوره وپنځوله او کله یې چې هغه وپنځوله اسمانونه او ځمکه د هغې له رڼا روښانه شول او د ملایکو سترګې وبرېښېدې.[۸] له [[عایشه|عایشې]] هم د حضرت فاطمې د مخ د نورانیت په اړه یو روایت نقل شوی دی.[۹] | په [[شیعه]] [[حدیث|حدیثونو]] کې، په زهرا لقب د [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|بي بي فاطمې(س)]] د نومول کېدو لپاره ډېر دلیلونه شته دي؛ منجمله له امام صادق(ع) څخه په یو روایت کې راغلي چې فاطمه یې زهرا ونوموله ځکه چې د [[امام علي علیه السلام|امام علي(ع)]] په نزد د هغې مخ نورانیت لره.[۶] په نورو روایتونو کې داسې راغلي دي چې کله فاطمه [[عبادت]] ته ودرېدله نو نور به یې اسمان والاو ته رڼا وربخښله؛ لکه څنګه چې د اسمان ستوري د ځمکې خلکو ته رڼا ورکوي.[۷] همداراز روایت شوی چې [[خدای]] فاطمه د خپل عظمت له نوره وپنځوله او کله یې چې هغه وپنځوله اسمانونه او ځمکه د هغې له رڼا روښانه شول او د ملایکو سترګې وبرېښېدې.[۸] له [[عایشه|عایشې]] هم د حضرت فاطمې د مخ د نورانیت په اړه یو روایت نقل شوی دی.[۹] | ||