د "کرم الله وجهه" د بڼو تر مېنځ توپير
←د امام علی(ع) پر لوړاوي دلالت
| ۳۵ کرښه: | ۳۵ کرښه: | ||
د اتمې قمري پېړۍ شیعه عالم او [[محدث]] [[حافظ رجب برسي|حافظ رجب بُرسي]]، د اهل سنتو له خوا له امام علي(ع) سره د کرم الله وجهه د عبارت اختصاص پر نورو [[صحابه|اصحابو]] د امام علي د لوړاوي دلیل ګڼلی دی.<ref>حافظ برسی، مشارق انوار الیقین، ۱۴۲۷ق، ص۳۲۳.</ref> [[محمد ثقفي تهراني]] دغه تخصیص په دې خبره چې په خلیفه ګانو کې یوازې علي(ع) د بوتانو عبادت نه دی کړی، دلیل ګڼلی دی. هغه له دې خبرې نتیجه اخستې چې په خلفاوو کې یوازې امام علي(ع) د [[امامت]] وړ دی؛ ځکه چا چې د بوتانو عبادت کړی وي د امامت وړتیا نه لري.<ref>ثقفی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۱۶۹؛ هم وګورئ: وردانی، فریب، ۱۳۸۹ش، ص۲۵۵؛ الحسون، التحول المذهبی، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۵.</ref> | د اتمې قمري پېړۍ شیعه عالم او [[محدث]] [[حافظ رجب برسي|حافظ رجب بُرسي]]، د اهل سنتو له خوا له امام علي(ع) سره د کرم الله وجهه د عبارت اختصاص پر نورو [[صحابه|اصحابو]] د امام علي د لوړاوي دلیل ګڼلی دی.<ref>حافظ برسی، مشارق انوار الیقین، ۱۴۲۷ق، ص۳۲۳.</ref> [[محمد ثقفي تهراني]] دغه تخصیص په دې خبره چې په خلیفه ګانو کې یوازې علي(ع) د بوتانو عبادت نه دی کړی، دلیل ګڼلی دی. هغه له دې خبرې نتیجه اخستې چې په خلفاوو کې یوازې امام علي(ع) د [[امامت]] وړ دی؛ ځکه چا چې د بوتانو عبادت کړی وي د امامت وړتیا نه لري.<ref>ثقفی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۱۶۹؛ هم وګورئ: وردانی، فریب، ۱۳۸۹ش، ص۲۵۵؛ الحسون، التحول المذهبی، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۵.</ref> | ||
شیعه څیړاندي سید محمدجواد حسینی جلالی، هم له [[امام علي علیه السلام|امام علي(ع)]] سره د کرم الله وجهه د مخصوص ګڼلو دلیل ته له اشارې وروسته<ref>سوره بقره، آیه۱۲۴</ref> «لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ؛ زما تړون او عهد ظالمانو ته نه رسیږی»و «فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ؛ ځینې یې په ځان ظلم کوي»<ref> سوره فاطر، آیه۳۲.</ref>، ایتونو په استناد سره درې ګوني خلیفه ګان د امامت وړ نه دي ګڼلې . ځکه چې د دغو ایتونو په اساس چا چې ګناه کړې وي په ځان یې ظلم کړی او د خدای پیمان (امامت) ظالم ته نه رسیږی. | شیعه څیړاندي سید محمدجواد حسینی جلالی، هم له [[امام علي علیه السلام|امام علي(ع)]] سره د کرم الله وجهه د مخصوص ګڼلو دلیل ته له اشارې وروسته<ref>سوره بقره، آیه۱۲۴</ref> «لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ؛ زما تړون او عهد ظالمانو ته نه رسیږی»و «فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ؛ ځینې یې په ځان ظلم کوي»<ref> سوره فاطر، آیه۳۲.</ref>، ایتونو په استناد سره درې ګوني خلیفه ګان د امامت وړ نه دي ګڼلې . ځکه چې د دغو ایتونو په اساس چا چې ګناه کړې وي په ځان یې ظلم کړی او د خدای پیمان (امامت) ظالم ته نه رسیږی.<ref> خواجه نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، پاورقی، ص۲۳۹ و ۲۴۱.</ref> | ||
==اړونده لیکنې== | ==اړونده لیکنې== | ||