د "د کربلا پیښه" د بڼو تر مېنځ توپير
←د حضرت زینب(س) اندیښنه
| ۲۸۲ کرښه: | ۲۸۲ کرښه: | ||
کله چې نافع احساس وکړ چې د امام حسین(ع) اهل بیت د ملګرو د وفادارۍ او زغم په اړه اندیښنه درلوده، هغه [[حبیب بن مظاهر]] ته لاړ او له هغه سره یې مشوره وکړه، د نورو ملګرو سره یوځای، دوی پریکړه وکړه چې حسین(ع) او اهل بیت ته ډاډ ورکړي چې دوی به د وینې وروستي څاڅکي پورې له دوی نه دفاع او ساتنه وکړي.<ref>دهدشتی بهبهانی، الدمعة الساکبة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۳–۲۷۴.</ref> | کله چې نافع احساس وکړ چې د امام حسین(ع) اهل بیت د ملګرو د وفادارۍ او زغم په اړه اندیښنه درلوده، هغه [[حبیب بن مظاهر]] ته لاړ او له هغه سره یې مشوره وکړه، د نورو ملګرو سره یوځای، دوی پریکړه وکړه چې حسین(ع) او اهل بیت ته ډاډ ورکړي چې دوی به د وینې وروستي څاڅکي پورې له دوی نه دفاع او ساتنه وکړي.<ref>دهدشتی بهبهانی، الدمعة الساکبة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۳–۲۷۴.</ref> | ||
حبیب بن مظاهر د حسین(ع) ملګرو ته د راټولولو لپاره | [[حبیب بن مظاهر]] د حسین(ع) ملګرو ته د راټولولو لپاره غږ وکړ او بیا [[بني هاشم]] ته وویل: خپلو خیمو ته راستون شئ؛ نو ملګرو ته مخه کړه او هغه څه یې تکرار کړل چې د نافع څخه اوریدلي و. هرڅوک وویل: خدای ته چې موږ ته یې فرصت راکړ چې پدې حالت کې واوسو، که موږ د حسین(ع) انتظار نه درلوده؛ همدا اوس د دوی د برید لپاره ګړندي یو ترڅو خپل ژوند پاک کړو او خپلې سترګې روښانه کړو». حبیب د خپلو ملګرو سره، د بهرشوی تورې د اهلبیت خیمې نږدې ته لاړل او غږ وکرل: | ||
«ای د رسول الله(ص) حرم! دا ستاسو د ځوانانو او میرانو تورې دي چې تر هغه وخته پورې به غلاف ته نه ځي تر څو چې دوی ستاسو د بد لیدونکو غاړه ته وهلي شی. دا ستاسو د زامنو نیزو(شګى)دې، قسم کړی چې دوی یوازې د هغه چا په سینه کې واچوي چې د ستاسو رابللو نه منلي دي.» | «ای د رسول الله(ص) حرم! دا ستاسو د ځوانانو او میرانو تورې دي چې تر هغه وخته پورې به غلاف ته نه ځي تر څو چې دوی ستاسو د بد لیدونکو غاړه ته وهلي شی. دا ستاسو د زامنو نیزو(شګى)دې، قسم کړی چې دوی یوازې د هغه چا په سینه کې واچوي چې د ستاسو رابللو نه منلي دي.»<ref>مقرم، مقتلالحسین، دارالکتاب الاسلامیه، ص۲۱۹؛ دهدشتی بهبهانی، الدمعة الساکبة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷۳–۲۷۴.</ref> | ||
===د عاشورا د ورځې پیښې=== | ===د عاشورا د ورځې پیښې=== | ||