د کوفې کناسه

د کوفې کُناسه، یا کُناسه کوفه په کوفې کې یو ځای^[۱] دی چې پکې مسلم بن عقیل،^[۲] هانی بن عُروه^[۳] او زید بن علي^[۴] په دار وځړول شول. همداراز په آخرالزمان پورې په ځینو اړوندو روایتونو کې د کوفې کناسه د عذاب د نازلېدو ځای^[۵] او د یو روایت مطابق چې په بحار الانوار کې راغلی د امام مهدي(عج) له خوا په صلیب د د دَجَّال د ځړولو ځای ګڼل شوی دی.^[۶] د یو روایت مطابق د کوفې کناسه د ابن ملجم مرادي د ښخېدو ځای دی.^[۷]

د کوفې کناسه یې له نورو ښارونو سره د تجارت لپاره یو پراخ ځای بللی دی. د کناسه په یوې برخې کې، د براذین بازارونه وو چې پکې د مریانو او حیوانانو پېر پلور کېده. همداراز د کوفې په کناسه کې د وګړو د ځړولو (صلیب کولو) لپاره یو ځای بیل کړی شوی و.^[۸]

د سید عبدالرَزّاق مُقَرَّم (وفات: ۱۳۹۱ق) په وینا، سره له دې چې کناسه یو مشهور ځای و؛ خو د اړونده اثاور د ختمېدو په وجه د هغه د ځای په ګوته کول ډېر اسان کار نه دی.^[۹] سره له دې، ځینې کسان کناسه د کوفې ښار په لویدیځ برخه کې او د دغه ښاره یوه دروازه ګڼي.^[۱۰] چې له یوې خوا د کوفې له بازار سره لګېدلې وه^[۱۱] او له بلې خوا صحرا او له ښاره بهرو سیمو ته رسېدله.^[۱۲] ځینې باوري دي چې دغه ځای د کوفې جومات او سهله جومات په مینځ کې دی.^[۱۳] مقرم د سید مهدی قزویني (وفات: ۱۳۰۰ق) نظر ته ترجیح ورکړې چې وایي کناسه د ذی الکفل کلي په ختیځ کې ده. د هغه استناد په دغه ځای کې د یو زیارت په شتون دی چې هغه یې د زید بن علی (شهادت: ۱۲۲ق) د صلیبېدو او د هغه د جنازې د سوزولو ځای ګڼلی دی.^[۱۴]

کناسه په عربۍ ژبه کې د خځلو د راغونډولو ځای ته وایي.^[۱۵] په دې وجه چې د بني اسد او بني تمیم قبیلو به خپلې خځلې هلته غروځولې،^[۱۶] هغه ته د اسد کناسه ویله کېده چې وروسته د کوفې په کناسه مشهوره شوه.^[۱۷]

فوټ نوټ

↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵ق، ج۴، ص۴۸۱.
↑ مقرم، الشهید مسلم بن عقیل، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۰؛ابن‌کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۲۹.
↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۵۰.
↑ هاشمی بغدادی، المحبر، ۱۳۶۱ق، ۴۸۳.
↑ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۷۹.
↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۹۲.
↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۰.
↑ براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.
↑ مقرم، زید الشهید، ۱۴۳۶ق، ص۲۰۶.
↑ ماسینیون، خطط الکوفه و شرح خریطتها، ۲۰۰۹م، ص۵۹.
↑ کمره‌ای، عنصر شجاعت، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۴۵۷.
↑ لفته سعید، «کناسة الکوفه و اهمیتها فی العصر الاموی»، ص۳۱۸-۳۱۹؛ کاظم عبدالساده، خطط الکوفه فی کلمات اهل البیت، ۱۴۳۹ق، ص۴۵.
↑ براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.
↑ مقرم، زید الشهید، ۱۴۳۶ق، ص۲۰۶-۲۰۷.
↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۹۷؛ الزبیدی، تاج العروس، ۱۳۸۵-۱۴۲۲ق، ج۱۶، ص۴۵۳.
↑ ابوعبید بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد والمواضع، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۱۳۶.
↑ المطرزی، المغرب فی ترتیب المعرب، دار الکتاب العربی، ص۴۱۷؛ براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.

سرچينې

ابن‌کلبی، هشام بن محمد، نسب معد و الیمن الکبیر، تحقیق ناجی حسن، بی‌جا، عالم الکتب، چاپ اول، ۱۴۸ق.
ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
ابوعبید بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد والمواضع، بیروت، عالم الکتب، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق.
الزبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، کویت، وزارت ارشاد و انباء، ۱۳۸۵-۱۴۲۲ق.
المطرزی، ناصر بن عبدالسید، المغرب فی ترتیب المعرب، قاهره، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
براقی نجفی، حسین، تاریخ الکوفه، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۸۸ش.
حموی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵.
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الرسل والملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، مصر، دار المعارف، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
کاظم عبدالساده، رسول، خطط الکوفه فی کلمات اهل البیت، بی‌جا، مؤسسه قصبة الیاقوت، چاپ اول، ۱۴۳۹ق.
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
کمره‌ای، خلیل، عنصر شجاعت یا هفتاد و دوتن و یک تن، تحقیق دار العرفان شیعی، قم، دار العرفان، ۱۳۸۹ش.
لفته سعید، حیدر، «کناسة الکوفه و اهمیتها فی العصر الاموی»، در مجلة الکلیة الاسلامیة الجامعه، شماره۶۱، ۲۰۲۱م.
مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
ماسینیون، لویی، خطط الکوفه و شرح خریطتها، ترجمه تقی بن محمد المصعبی، بغداد، الوراق للنشر، ۲۰۰۹م.
مقرم، سید عبدالرزاق، الشهید مسلم بن عقیل، تهران، مؤسسه بعثت، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.
مقرم، سید عبدالرزاق، زید الشهید، کربلا، العتبه الحسینیه المقدسه، چاپ اول، ۱۴۳۶ق.
نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، تهران، صدوق، چاپ اول، ۱۳۹۷ق.
هاشمی بغدادی، محمد بن حبیب، المحبر، تصحیح إيلزه ليختن شتيتر، حیدرآباد دکن، دائرة المعارف العثمانیه، ۱۳۶۱ق.

[1] حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵ق، ج۴، ص۴۸۱.

[2] مقرم، الشهید مسلم بن عقیل، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۰؛ابن‌کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۲۹.

[3] طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۵۰.

[4] هاشمی بغدادی، المحبر، ۱۳۶۱ق، ۴۸۳.

[5] نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۷۹.

[6] مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۹۲.

[7] کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۰.

[8] براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.

[9] مقرم، زید الشهید، ۱۴۳۶ق، ص۲۰۶.

[10] ماسینیون، خطط الکوفه و شرح خریطتها، ۲۰۰۹م، ص۵۹.

[11] کمره‌ای، عنصر شجاعت، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۴۵۷.

[12] لفته سعید، «کناسة الکوفه و اهمیتها فی العصر الاموی»، ص۳۱۸-۳۱۹؛ کاظم عبدالساده، خطط الکوفه فی کلمات اهل البیت، ۱۴۳۹ق، ص۴۵.

[13] براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.

[14] مقرم، زید الشهید، ۱۴۳۶ق، ص۲۰۶-۲۰۷.

[15] ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۹۷؛ الزبیدی، تاج العروس، ۱۳۸۵-۱۴۲۲ق، ج۱۶، ص۴۵۳.

[16] ابوعبید بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد والمواضع، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۱۳۶.

[17] المطرزی، المغرب فی ترتیب المعرب، دار الکتاب العربی، ص۴۱۷؛ براقی نجفی، تاریخ الکوفه، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]