د "د مطمئنه نفس آیت" د بڼو تر مېنځ توپير
←د نفس مطمئنه روایي تفسیر
۳۶ کرښه: | ۳۶ کرښه: | ||
==د نفس مطمئنه روایي تفسیر== | ==د نفس مطمئنه روایي تفسیر== | ||
[[دوتنه:Ayah Nafsemotmaen.jpg|بټنوک|آیه «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي»، د ثلث جلی خط کې، دهدی پورنوادی بن کاسیدی لخوا(Huda Purnawadi Bin Kasidi)، | [[دوتنه:Ayah Nafsemotmaen.jpg|بټنوک|آیه «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي»، د ثلث جلی خط کې، دهدی پورنوادی بن کاسیدی لخوا(Huda Purnawadi Bin Kasidi)، کال ۲۰۲۳م]] | ||
په روایي تفسیري کتابونو او نورو حدیثي کتابونو کې د مطمئنه نفس لپاره ځینې مصداقونه بیان شوې دي. په فرات کوفي [۱۳] او شواهدالتنزیل،[۱۴] تفسیرونو امام علي (ع) د دغه ایت مصداق ګڼل شوی دی. د تفسیر قمي کتاب په اساس امام صادق (ع) له نفس مطمئنه مطلب امام حسین (ع) ګنلی دی.[۱۵] په بحار الانوار کې راغلي دي چې سوره فجر د امام حسین سوره ده؛ ځکه چې حسین مطمئنه نفس لرلو. په دې حدیث کې د امام حسین ملګري هم د راضیه او مرضیه مصداقونه معرفي شوې دي؛ ځکه چې په قیامت کې هغوي له خدایه راضي دي او خدای هم له هغوي خوښ دی.[۱۶] | په روایي تفسیري کتابونو او نورو حدیثي کتابونو کې د مطمئنه نفس لپاره ځینې مصداقونه بیان شوې دي. په فرات کوفي [۱۳] او شواهدالتنزیل،[۱۴] تفسیرونو امام علي (ع) د دغه ایت مصداق ګڼل شوی دی. د تفسیر قمي کتاب په اساس امام صادق (ع) له نفس مطمئنه مطلب امام حسین (ع) ګنلی دی.[۱۵] په بحار الانوار کې راغلي دي چې سوره فجر د امام حسین سوره ده؛ ځکه چې حسین مطمئنه نفس لرلو. په دې حدیث کې د امام حسین ملګري هم د راضیه او مرضیه مصداقونه معرفي شوې دي؛ ځکه چې په قیامت کې هغوي له خدایه راضي دي او خدای هم له هغوي خوښ دی.[۱۶] | ||
د کلیني په لیکلي کتاب کافي کې روایت شوی چې امام صادق (ع) د نفس مطمئنه ایتونه داسې تفسېر کړې دي:« ای هغه نفسه چې په محمد او اهل بیتو(ع) اطمینان (یقین) لرې، خپل رب ته ستون شه په داسې حال کې چې د اهل بیتو په ولایت راضي یې او په الهي اجر سره به راضي شې. نو زما د بندګانو یعنې محمد او د هغه د اهل بیتو په ټول کې داخل شه او جنت ته ننوځه.[۱۷] | د کلیني په لیکلي کتاب کافي کې روایت شوی چې امام صادق (ع) د نفس مطمئنه ایتونه داسې تفسېر کړې دي:« ای هغه نفسه چې په محمد او اهل بیتو(ع) اطمینان (یقین) لرې، خپل رب ته ستون شه په داسې حال کې چې د اهل بیتو په ولایت راضي یې او په الهي اجر سره به راضي شې. نو زما د بندګانو یعنې محمد او د هغه د اهل بیتو په ټول کې داخل شه او جنت ته ننوځه.[۱۷] |