سهل بن حنیف ته د امام علی(ع) لیک

سَهْل بن حُنَیف ته د امام علي(ع) لیک له هغو لیکونو څخه دی چې کله د سهل بن حنیف ځينې ملګري معاویه سره یوځای شول نو امام هغه ته د ډاډګیرنې لپاره دا لیک ولیکه.^[۱] په دغه لیک کښې امام علي(ع)، خپل د مدینې والي سهل ته ولیکل چې له دې مه خپه کیږه چې د مدينې ځينې خلک له معاويه سره يو ځای شوي دي؛ ځکه چې هغوي له معاویه سره د دې لپاره نه دي یوځای شوي چې له ظلم څخه خلاص شي او عدالت ته ورسي. ځکه چې هغوي د حکومت انصاف او له خلکو سره یو شان چلند لیدلی دی. بلکې هغوي معاویه ته د دنیا د مال د ترلاسه کولو لپاره لاړل او بې لارې شول.^[۲]

سهل بن حنيف د رسول الله(ص) له اصحابو څخه و، په مدينه کې د امام علي(ع) والي و^[۳] او د شرطة الخميس غړى و.^[۴]

سهل بن حنیف ته د امام علی(ع) لیک په مختلفو شیعه او سنی منابعو کی ذکر شوی دی. البته په نهج البلاغه کي د سيد رضي نقل د بَلاذُری (د دريمي هجري قمري پیړۍ تاريخ ليکونکی) نقل سره چې په انساب الاشرف^[۵] کې دی او همدارنګ د يعقوبي نقل سره چې په تاریخ يعقوبي کې راغلی دی د متن له مخې لږ توپير لري. دا لیک د ابن میثم په نسخه کې 69 نمبر^[۶] او د ابن ابي الحدید نسخې^[۷] علامه مجلسي،^[۸] محمد عبده،^[۹] صبحي صالح او فیض الاسلام^[۱۰] په نسخو کې په 70 نمبر ذکر شوی دی.^[۱۱]

سهل بن حنیف ته د امام علي د لیک متن

متن

ژپاړه

من كتاب له ع إلى سهل بن حنيف الأنصاری و هو عامله على المدينة فی معنى قوم من أهلها لحقوا بمعاوية

أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّ رِجَالًا مِمَّنْ قِبَلَكَ يَتَسَلَّلُونَ إِلَى مُعَاوِيَةَ فَلَا تَأْسَفْ عَلَى مَا يَفُوتُكَ مِنْ عَدَدِهِمْ وَ يَذْهَبُ عَنْكَ مِنْ مَدَدِهِمْ

فَكَفَى لَهُمْ غَيّاً وَ لَكَ مِنْهُمْ شَافِياً فِرَارُهُمْ مِنَ الْهُدَى وَ الْحَقِّ وَ إِيضَاعُهُمْ إِلَى الْعَمَى وَ الْجَهْلِ فَإِنَّمَا هُمْ أَهْلُ دُنْيَا مُقْبِلُونَ عَلَيْهَا وَ مُهْطِعُونَ إِلَيْهَا

وَ قَدْ عَرَفُوا الْعَدْلَ وَ رَأَوْهُ وَ سَمِعُوهُ وَ وَعَوْهُ وَ عَلِمُوا أَنَّ النَّاسَ عِنْدَنَا فِي الْحَقِّ أُسْوَةٌ فَهَرَبُوا إِلَى الْأَثَرَةِ فَبُعْداً لَهُمْ وَ سُحْقاً إِنَّهُمْ وَ اللَّهِ لَمْ [يَفِرُّوا] يَنْفِرُوا مِنْ جَوْرٍ وَ لَمْ يَلْحَقُوا بِعَدْلٍ

وَ إِنَّا لَنَطْمَعُ فِي هَذَا الْأَمْرِ أَنْ يُذَلِّلَ اللَّهُ لَنَا صَعْبَهُ وَ يُسَهِّلَ لَنَا حَزْنَهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ السَّلَام‏.^[۱۲]

فوټ نوټ

↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.
↑ نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.
↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.
↑ برقی، رجال البرقی الطبقات، ۱۳۴۲ش، ص۴.
↑ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷
↑ ابن‌میثم، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۲۵.
↑ ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۵۲.
↑ مجلسی، شرح نهج البلاغة المقتطف من بحار الانوار، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۰۷.
↑ عبده، نهج البلاغة، مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۴۴.
↑ فیض الاسلام، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش، ج۵، ص۱۰۷۱.
↑ نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.
↑ نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.

سرچينې

ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
ابن‌میثم، میثم بن علی، شرح نهج البلاغه، تهران، نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق.
برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۲ش.
بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، تحقیق محمدباقر محمودی، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۳۹۴ق.
سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، مصحح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، تصحیح قیومی اصفهانی، جواد، قم، موسسة النشر الاسلامی التابعة لجامعة المدرسین بقم المقدسة، ۱۳۷۳ش.
عبده، محمد، شرح نهج البلاغه، قاهره، مطبعة الاستقامة، بی‌تا.
فیض الاسلام، علی‌نقی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش.
مجلسی، محمدباقر، شرح نهج البلاغة المقتطف من بحار الانوار، تصحیح: علی انصاریان و مرتضی حاجعلی فرد، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۰۸ق.
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه گویا و شرح فشرده‌ای بر نهج البلاغه، قم، هدف، چاپ اول، بی‌تا.
یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.

[1] طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.

[2] نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.

[3] طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.

[4] برقی، رجال البرقی الطبقات، ۱۳۴۲ش، ص۴.

[5] بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷

[6] ابن‌میثم، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۲۵.

[7] ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۵۲.

[8] مجلسی، شرح نهج البلاغة المقتطف من بحار الانوار، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۰۷.

[9] عبده، نهج البلاغة، مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۴۴.

[10] فیض الاسلام، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش، ج۵، ص۱۰۷۱.

[11] نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.

[12] نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۷۰، ص۴۶۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]