کارن:Zafarbig2
| هغه کارونه چې کفاره لري | د کفارې ډول | کفاره |
|---|---|---|
| ۱. ظِهار او غیر عمدي قتل[۱] ۲. له شرعي ظهر وروسته د رمضان د قضایي روژې ماتول[۲] |
مُرتَّبه کفاره | ۱. د بنده ازادول او که وې نه کړی شي شپېتو بېوزلانو ته ډوډۍ ورکول[۳] ۲. لسو مسکینانو ته ډوډۍ ورکول او که وې نه کړی شي درې ورځې روژه نیول.[۴] |
| الف) ۱.د روژي میاشتي د روژي قصدي ماتول [۵]
ب) |
مُخَیَّره کفاره | الف) اختیار لري چې
|
| ۱. د قسم نه پوره کول [۱۴]
۲. ښځه په مصیبت کې ویښته وشوکوي.[۱۵] ۳. ښځه په مصیبت کې په مخ نوکارې ولګوي.[۱۶] ۴. سړی د زوي یا مېرمنې په مرګ کې جامې وشلوي.[۱۷] |
مُخَیَّره او مُرتَّبه کفاره | الف) اختیار لري چې
۱. بنده ازاد کړي ۲.لس مسکینان ماړه کړي ۳. لسو بېوزلو ته جامه ورکړي ب) که دغه درې نه شي کولی ۴. دري ورځې دې روژه ونیسي [۱۸] |
| ۱.په عمد سره د مومن وژل[۳۹][۱۹] | کفاره جمع | دغه درې واړه کارونه دې په یو ځای وکړي
۱.د بنده ازادول ۲. دوه میاشتې روژه نیول ۳. شپېتو بېوزلو ته ډودۍ ورکول[۲۱] |
| د احرام محرمات لکه
۱.له مېرمنې سره کوروالی له ميرمنې سره لوبې چې د انزال سبب شي. د شهوت له مخې د مېرمنې ښکلول[۲۲] ۲د حرم د ونې شوکول[۲۳] ۳د خوشبویۍ استعمال[۲۴] په سر سیوری کول (یوازې سړي)[۲۵] د لاس یا پښې د ټولو نوکونو واړه کول.[۲۶] دهغو جامو اچول یا خوراک کول چي په مُحرِم حرام دي[۲۷] بې له شهوته د مېرمنې ښکلول د ميرمنې په شهوت سره لمسول چې د انزال سبب نه شي.[۲۸] ۴د هر نوک د وړوکی کولو په بدل کې که ټوټل شمېر یې تر لسو کم وي.[۲۹] ۵. د احرام په حال کې نامحرم ته کتل چې د منی د وتلو سبب شي.[۳۰] |
مُعیَّنه کفاره | ۱. قرباني(د اوښ)[۳۱]
۲. د غوا یا پسه قرباني( د ونې په اندازې پورې اړه لري.[۳۲] ۳. قرباني (د پسه)[۳۳] ۴. یو مد طعام[۳۴] ۵. د اوښ قرباني دهغه چا لپاره چې ښه مالي حالت لري، د غوا قرباني د هغه چا لپاره چې متوسط مالي حالت لري د پسه قرباني د هغه چا لپاره چې تر متوسط ټیټ مالي وضعیت لري[۳۵] |
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰: نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۳.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۹۳.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.
- ↑ طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۵.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴؛ طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۷-۴۵۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸؛ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ وګورئ: شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۱؛ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.
- ↑ خامنهای، مناسکالحج، ۱۴۲۶ق، ص۷۴، م۱۶۲.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۳
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۳۸۵
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۳.
- ↑ محقق حلی، شرایعالاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۳۸۵.