منځپانگې ته ورتلل

مداد العلماء افضل من دماء الشهداء

د wikishia لخوا
مداد العلماء افضل من دماء الشهداء، نستعلیق خطاطي، د علیرضا محبعلي تفرشي لخوا

مِدادُ العُلماءِ أفضَلُ مِن دِماءِ الشُّهداءِ یوه مشهوره جمله ده، په دې معنې چې د عالمانو د قلم رنګ د شهیدانو له وینو غوره ده. دا جمله د شیعه په زړو کتابونو کې نه ده راغلی؛ خو په مَنهَجُ الصّادقین تفسیر کې، چې په لسمې هجري پیړۍ کې لیکلی شوی دی، د حدیث په توګه ذکر شوی دی.

د شیعه د حدیث څیړونکی علي اکبر غفاري دا جمله حدیث نه دی ګڼلی او وايي چې دا د شیخ صدوق له حدیث څخه غلط تعبیر دی چې هغه له امام صادق(ع) څخه د روایت کړی دی، او دا پدې معنی نه دی چې د عالم د قلم رنګ د شهید له وینې څخه غوره دی؛ بلکې مطلب یې دا دی چې الهي بلنه د شهادت او د ژوند له قربانۍ په پرتله د قلم او رنګ، استدلال او برهان په وسیله زیات ورکړی شوی دی. له همدې امله، دا روایت د شهید د وینې په پرتله د عالم د قلم د رنګ کیفیتي برتري یا فضیلت باندې دلالت نه کوي.

له بلې خوا، د علامه مجلسي او ابن فهد حلي په څېر عالمان، له امام صادق(ع) څخه روایت شوي حدیث باندې دلیل سره، په دې باور دي چې د عالم د قلم رنګ د شهید له وینې څخه غوره دی؛ په دې دلیل سره چې د عالم قلم د دین حقیقت بشپړوي، خو د شهید وینه د دین ظاهري بڼه بشپړوي. همدارنګه، د یو عالم قلم د هغه له مرګ وروسته هم ګټور پاتې کیږي، خو د شهید وینه داسې نه ده.

د دې روایت او بل روایت ترمنځ د ټکر په اړه چې پکې ویل شوي چې له هر یو نیک عمله یوه بله نیکي شته، پرته له دې چې انسان د خدای په لاره کې شهید شي، دا ویل شوي چې په احادیثو کې د شهادت د فضیلت په اړه، پخپله عمل په پام کې نه دی نیول شوی؛ بلکې، د عمل کوونکی یعنی شهید په نظر کې نیول شوی دی؛ خو په «مدادالعلماء...» جمله کې، په خپله عمل او په ټولنه کې د هغې اغیزمنتوب په نظر کې ساتلی شوی دی.

موقعیت

«مِدادُ العُلماءِ أفضَلُ مِن دِماءِ الشُّهداءِ» جمله «د علماوو د قلم رنګ د شهیدانو له وینې څخه غوره دی» یوه مشهوره جمله ده چې په ځینو وروستیو شیعه تفسیري سرچینو کې د حدیث په توګه نقل شوې ده؛ له هغو ځینې د ملا فتح الله کاشاني(وفات: ۹۸۸ هجري) په تفسیر مَنهَجُ‌الصّادقین کې دا جمله د څو احادیثو په منځ کې راغلې ده.[۱] دا د سید عبد الحسین طیب (۱۲۷۲-۱۳۷۰ هـ.ق) په تفسیر اَطیَب‌ُالْبیان کې هم د حدیث په توګه نقل شوې ده.[۲] د شیعه عالمانو ترمنځ د دې جملې او د دې تشریح په هکله د شیعه عالمانو تر مینځ بحثونه شوي دي.[۳]

د «مدادالعلماء» د جملې د حدیث شونې په هکله بحثونه

لومړني کتابونه چې د «مِدادُ العُلماءِ أفضَلُ مِن دِماءِ الشُّهداءِ» «د علماوو د قلم رنګ د شهیدانو له وینې څخه غوره دی» عبارت یې نقل کړی دی، د هغې د سند په اړه یې بحث نه دی کړی او دا یې یوازې د حدیث په توګه یاده کړې ده.[۴] د څو تنو عالمانو په ویناوو کې هم دا جمله د حدیث په توګه یاده شوې ده؛ خو په دې اړه هیڅ علمي دلیل یا بحث نه دی وړاندې شوی. د مثال په توګه، د آیت الله بروجردي په یوه وینا دا جمله حدیث ګڼلې دی.[۵] له بلې خوا، مرتضی مطهري په خپل کتاب «حماسه حسیني» کې دا عبارت د یوې «جملې» په توګه یاد کړی دی.[۶]

په یوه څېړنه کې ویل شوي چې د حدیثو شیعه څیړونکی علي اکبر غفاري لومړنی کس و چې دا عبارت د سند او محتوا له مخې په تفصیل سره څیړلی دی..[۷] د غفاري په وینا، د «مداد العلماء» عبارت حدیث نه دی؛ بلکې دا د یو بل روایت غلط تعبیر دی چې په ځینې کتابونو لکه من لا یحضره الفقیه او الامالی شیخ صدوق کې راغلی دی.[۸] هغه روایت چې غفاري له شیخ صدوق څخه له امام صادق(ع) څخه نقل کړی دی په لاندې ډول دی: «إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ جَمَعَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلنَّاسَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ وَ وُضِعَتِ اَلْمَوَازِينُ فَتُوزَنُ دِمَاءُ اَلشُّهَدَاءِ مَعَ مِدَادِ اَلْعُلَمَاءِ فَيَرْجَحُ مِدَادُ اَلْعُلَمَاءِ عَلَى دِمَاءِ اَلشُّهَدَاءِ؛[۹] «کله چې د قیامت ورځ راشي، خدای تعالی به خلک په یوه هواره ځمکه کې راټول کړي، او د تلې به ولګیږي، نو د شهیدانو وینې به د علماوو قلم رنګ سره وزن شي، خو د علماوو د قلم رنګ به د شهیدانو پر وینو درون او زیاته وې.[۱۰]

آیا د عالمانو د قلم رنګ د شهیدانو په وینو غوره دی؟

د عالمانو تر منیځ په دې کې اختلاف دی چې آیا د عالمانو د قلم رنګ د شهیدانو په وینو غوره دی که نه:

مخالفان

مرتضی مطهري د شهیدانو د وینې په پرتله د علماوو د قلم رنګ غوره نه دی منلی او اعتراض یې کړی چې ولې په دې جملې باندې په تکیه کولو سره د شهید او شهادت ارزښت ټیټ کړی دی.[۱۱] علي اکبر غفاري ويلي دي چې دا جمله د شيخ صدوق له روايت څخه اخيستل شوې ده، چې په هغه کې دا نه راغلي چې د شهيدانو وينه د علماوو د قلم له رنګ څخه غوره ده. د غفاري له نظره، «د علماوو د قلم د رنګ د شهیدانو له وینې څخه غوره والی» پدې معنی دی چې حجم او وزن له نظره د علماوو د قلم رنګ د شهیدانو له وینې څخه درون دی. مطلب یې دا دی چې الهي بلنه د شهادت او د ژوند د قربانۍ په پرتله ډېره د قلم او رنګ، استدلال او برهان له لارې ترسره شوې ده. له همدې امله، دا روایت د شهید د وینې په پرتله د عالم د قلم د رنګ کیفیتي برتري یا فضیلت نه په ګوته کوي.[۱۲]

موافقان

له هغو کسانو څخه چې د شهید د وینې په پرتله د عالم د قلم رنګ غوره ګڼي، یو علامه مجلسي دی چې وايي د عالم قلم د دین د حقیقت بشپړونکی دی؛ خو د شهید وینه د دین ظاهري بڼه بشپړوي.[۱۳] ابن فهد حلي دا هم لیکلي چې د یو عالم قلم د هغه له مرګ وروسته هم ګټور او تلپاتې وي؛ خو د شهید وینه داسې نه ده.[۱۴] فیض کاشاني هم په دې باور دی چې د عالم قلم دین له بې لارۍ څخه ساتي هغه ګمراهي چې انسان د جهنمي شونی او د تل لپاره له الهي نعمتونو څخه د محرومیدو سبب کیږي؛ خو د شهید وینه په دې نړۍ کې د پردیو له یرغل څخه د بدنونو او مالونو د ساتنې وسیله ده.[۱۵]

نورو روایتونو سره ټکر

دا پوښتنه شوې ده چې په احادیثو کې راغلي دي چې د هر نیک عمل څخه غوره بل نیک عمل شته، پرته له دې چې انسان د خدای په لاره کې شهید شي،[۱۶] پداسې حال کې چې د «مداد العلماء» جمله د عالم د قلم رنګ له شهادت څخه غوره ګڼي. په ځواب کې یې ویلي شوي دي چې د شهادت په اړه په احادیثو کې، په خپله عمل په نظر کې نه دی ساتلی شوی؛ بلکې، د هغه عمل کوونکی یعنې شهید په نظر کې ساتلی شوی دی. نو له دې نظره د شهید عمل د بل هر عمل څخه غوره دی؛ خو د «مداد العلماء» په جمله کې، په خپله عمل او د هغې پایلې په ټولنه کې کتلی شي، او معنی یې دا ده چې په ټولنه باندې د هغې د اغیزې، د افرادو د لارښوونې او د دین د بنسټونو د جوړولو له پلوه، د عالمانو د قلم رنګ د شهیدانو د وینې په پرتله ډیر اغیزمن دی.[۱۷]

فوټ نوټ

  1. کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۲۰۶.
  2. طیب، اطیب البیان،۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۳۰۲.
  3. د مثال په توګه وګورئ: مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۲۶؛ غفاری، تلخیص مقباس الهدایه، ۱۳۶۰ش، ص۲۴۷و۲۴۸.
  4. وګورئ: کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۲۰۶؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۳۰۲.
  5. حسینی طهرانی، مطلع انوار، ۱۴۳۱ق، ج۳، ص۳۹۶.
  6. مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۲۶.
  7. جدی، «اعتبارسنجی سندی و دلالی حدیث»، ص۱۹۹.
  8. وګورئ: غفاری، تلخیص مقباس الهدایه، ۱۳۶۰ش، ص۲۴۷.
  9. صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۹۸؛ شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۶۸.
  10. بلاغی و غفاری، ترجمه و متن من لایحضره الفقیه، ۱۳۶۷ش، ج۶، ص۳۴۵.
  11. مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۲۶.
  12. وګورئ: غفاری، تلخیص مقباس الهدایه، ۱۳۶۰ش، ص۲۴۷؛ فتاحی‌زاده، مبانی و روش‌های نقد حدیث، ۱۳۸۹ش، ص۵۲.
  13. مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱۳، ص۱۰۸.
  14. ابن‌فهد حلی، عدة الداعی، ۱۴۰۷ق، ص۷۷.
  15. فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۴۵.
  16. «فَوْقَ کُلِّ ذِی بِرٍّ بِرٌّ حَتَّی یقْتَلَ الرَّجُلُ فِی سَبِیلِ الله…» (کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۴۹.)
  17. «پاسخ به نامه‌ها»، در مجله پاسدار اسلام، ۱ دی ۱۳۶۴ش، ص۶۲.

سرچينې

  • ابن‌فهد حلی، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، بی‌جا، دارالکتب الإسلامی، ۱۴۰۷ق.
  • «پاسخ به نامه‌ها»، در مجله پاسدار اسلام، شماره ۴۹، تاریخ درج مطلب: ۱ دی ۱۳۶۴ش.
  • جدّی، حسین و دیگران، «اعتبار سنجی سندی و دلالی حدیث: (یرجح مداد العلماء علی دماء الشهداء) از منابع فریقین»، در مجله حدیث و اندیشه، شماره ۲۹، ۱۳۹۹ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، اَلْاَمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، تصحیح: علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۴ق.
  • طیب‌، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن،‌ تهران،‌ انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش.
  • غفاری، علی‌اکبر، تلخیص مقباس الهدایه، نشر صدوق، ۱۳۶۰ش.
  • غفاری، علی‌اکبر و محمدجواد غفاری و صدرالدین بلاغی، ترجمه و متن من لایحضره الفقیه، تهران، نشر صدوق، ۱۳۶۷ش.
  • فتاحی‌زاده، فتحیه، مبانی و روش‌های نقد حدیث در کتب اربعه، قم، دانشگاه قم، ۱۳۸۹ش.
  • فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی، الوافی، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین علی علیه‌السلام، ۱۴۰۶ق.
  • کاشانی، فتح‌الله،‌ منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، کتابفروشی محمدحسن علمی، ۱۳۳۶ش.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران،‌ دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
  • مجلسی، محمدتقی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانبور، ۱۴۰۶ق.
  • مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا،‌ ۱۳۹۰ش.