ابوالقاسم (کنیت)

ابو القاسم د اسلام پیغمبر حضرت محمد(ص) کنیت دی.^[۱] د رسول الله(ص) د زوي قاسم له پیدا کیدو وروسته هغه حضرت په ابو القاسم مشهور شو.^[۲] شیخ صدوق ( وفات: 381هـ) د يو روايت په بیانولو سره وايي: دا لقب په رسول الله(ص) باندې د خلکو د ايمان او کفر راوړلو له سببه ایښې شوې دی چې د خلکو جنت او دوزخ ته د وېشیدو سبب کیږي.^[۳] همدارنګ هغه د همدې روایت په دلیل سره بیانوي چې له دې سببه چې پېغمبراکرم(ص) د ټولو پلار دی او د امام علي(ع) هم پلار دى، او امام هغه چې پخپله د جنت او دوزخ وېش کوونکى دى (قَسیمُ النّارِ و الجَنَة) دى، هغوى ورته ابوالقاسم (د جنت او دوزخ د ویشونکي پلار) وويل شول.^[۴]

هم دا وګورئ: د قسیم النار والجنة حدیث

په جامع الرُوَاة کې د محمد بن علي اردبیلي په وینا دا کنیت امام سجاد(ع) لپاره هم منسوب شوی دی.^[۵] او همدارنګ د امام مهدي(عج) لپاره هم کارول شوی دی،^[۶] د یوولسمې پیړۍ د رجال پیژندونکي عنایت الله قُهْپایی په وینا، د ابو القاسم کینت د حضرت مهدي(عج) لپاره د رسول الله(ص) څخه زیات کارول شوی دی.^[۷]

په وسائل الشیعه کتاب کې شیخ حر عاملي په دې باور دی چې که د چا نوم محمد وي، نو دا مکروه دي چې د هغه کنیت ابوالقاسم کیښودی شي.^[۸] د هغه راپور له مخې چې د ایران د ثبت احوال له ادارې خپور شوی دی، له 1297 څخه تر 1380 ابوالقاسم د 100 ایراني نارینه له غوره نومونه څخه وو.^[۹]

فوټ نوټ

↑ قهپائی، مجمع الرجال، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۱۹۳.
↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۱۰۷.
↑ شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۲.
↑ شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۲.
↑ اردبیلی، جامع الرواة، ۱۴۰۳ق،‌ ج۲، ص۴۶۲.
↑ نوری، نجم ثاقب، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۸۹.
↑ قهپائی، مجمع الرجال، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۱۹۳.
↑ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۹۹-۴۰۰.
↑ « گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر».

سرچينې

اردبيلى، محمد بن على‌، جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الاَسناد، بیروت، دار الاضواء، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
حر عاملی، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، قم، مؤسسة آل‌ بیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
شیخ صدوق، معانی الاخبار، قم، دفتر نشر اسلامی (جامعه مدرسین)‏، ۱۴۰۳ق.
قهپايى، عنايت‌الله‌، مجمع الرجال‌، قم، اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش.
« گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر»، آی‌تل، تاریخ بازدید: ۹ بهمن ۱۴۰۲ش.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
نوری، حسین، نجم ثاقب در احوال امام غایب علیه‌السلام، قم، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۴ش.

[1] قهپائی، مجمع الرجال، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۱۹۳.

[2] مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۱۰۷.

[3] شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۲.

[4] شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۲.

[5] اردبیلی، جامع الرواة، ۱۴۰۳ق،‌ ج۲، ص۴۶۲.

[6] نوری، نجم ثاقب، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۸۹.

[7] قهپائی، مجمع الرجال، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۱۹۳.

[8] حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۹۹-۴۰۰.

[9] « گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر».

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]