قواعد الاحکام (کتاب)

د wikishia لخوا

قَواعدُ الاَحکام فی مَعرفَةِ الحَلالِ وَ الحَرام، چې د قواعد الاحکام په نامه پیژندل کیږي، په عربي ژبې کتاب دی او د علامه حلي(مړ شوی۷۲۶ق) لخوا لیکل شوی، کوم چې په فتوایي فقه کې لیکل شوی دی. مسئلوته ځیرول، د شرعي مسئلو ته ځیرتیا، ساده او رواني څرګندونه او ټولو فقهي بابو ته پاملرنه، د دې کتاب ځانګړتیاو څخه دي.

د فخر المحققین (مړشوی ۷۷۱ ق) د علامه حلي زوی په غوښتنه کې قواعدالاحکام ليکل شو. د کتاب په پای کې هم د خپل زوی لپاره د لیکوال سپارښتنو شتون لري. دا کتاب د صفویه په حکومت کې د هیواد د ادارې قانون اساس و. پدې کتاب کې ډیری شرحونو او حاشیې لیکل شوي دي. همداسې، د فارسي ژباړې بشپړه دوری درلودل د دې کتاب یوه له ځانګړتیاو څخه دي.

لنډه پېژندنه او اهمیت

قواعد الاحکام فی مَعرفة الحَلال و الحرام په قواعد الاحکام، پیژندل شوی، د شیعه د فتوایي فقه[۱] له کتابونو څخه دي، چې له طهارت څخه ټول فقهی بابونه تر دیات څخه په خپل کتاب کې ځای ورکړی ده. د آقا بزرګ تهراني په وینا، دا کتاب د شرايع الاسلام کتاب د محقق حلي لیکنه(د مړی کال ۶۷۶ق) وروسته یو له خورا ارزښت لرونکي فقهي کتاب دی.[۲] علامه حلي دا کتاب د لسو کلونو په ترڅ لیکلي او دا یې د بغداد په مدرسه کې د هغې د تدریس محور جوره کړه.[۳] په بیلابیلو دورو کې قواعدالاحکام د مدرسو پوهانو او مشرانو لخوا په پام کې نیول شوي دي. [۴] محقق کرکی دا کتاب په لیکلو او د تاءلیف په لاره کې ځانګړی ګنلي ده.[۵] همدارنګه، د تاریخي سرچینو په وینا، قواعدالاحکام د شاه اسماعیل لخوا په صفویه دوره کې د حکومت او دیني مسئلو د حلولو لپاره د قانون په توګه غوره شوي و.[۶]

قواعدالاحکام د امامیه له معتبر او پیژندل شوی فقهي کتابونو څخه دی، کوم چې له طهارت څخه تر دیات ته د بشپړ فقه دوره ده.[۷]

لیکوال

اصلی مقاله: علامه حلي او د علامه حلي د آثارو لړلیک

ابي منصور حسن بن یوسف بن مطهر، چې د علامه حلي په نامه پیژندل کیږي، د اتم قمري پیړۍ له پوهانو څخه دی. کوم چې د ډیری عالمانو په وینا په معقول او منقول علومو کې د اندونه خاوند و او ډیری علمي آثارو د دوی څخه پریښودل شوی، پشمول د المختلف، التذکرة و منتهی المطلب کتابونو به ګوته کیږی.[۸] په فضل او کمال او د اخلاقي آدابو په پام کې نیولو سره، هیڅ چا هغه ته همکچه نه دی ګنلی. [۹]

جوړښت او مینځپانګه

قواعدالاحکام د یوویشت فقهي کتابونو څخه جوړه دي چې په دریو ټوکو کې لیکل شوي[۱۰] او ۶۶۰۰ مسئلې لري.[۱۱]

  • په لومړي ټوک کې د: طهارت، صلاة، زکات، صوم او حج کتابونه شامل دي
  • په دوهم ټوک کې د: متاجر، دَین او دهغه توابع، امانات او دهغه توابع، غصب او دهغه توابع، اجاره او دهغه لارویان، وقف او عطایا کتابونه شامل دي؛
  • په دریم ټوک کې د: نکاح، فراق، عتق او دهغه لارویان، اَیمان او دهغه توابع، صید او ذبائح، فرائض، قضاء، حدود او دیات کتابونه شامل دي؛

د کتاب په پای کې، د خپل زوی، فخر المحققین لپاره د لیکوال بشپړه او مهمه وصیت شتون لري.[۱۲]

شرح او حاشیه ګاني

اصلی مقاله: د قواعد الاحکام د شرحونه او حاشیه ګانې لړلیک

په الذریعه کتاب کې آقا بزرګ تهراني د قواعدالاحکام کتاب لپاره ۳۵ شرحونه معرفي کړي،[۱۳] چې ځینې یې دا دي:

ژباړه او نقد

د قواعدالاحکام فارسي ژباړه د محمد بن ابي عبدالله په-حاجی- پیژندل شوی(دمړی کال ۷۳۲ق) د علامه حلي له مړینې شپږ کاله وروسته، لیکل شوې ده. دا کتاب د قواعدالاحکام کتاب یوه دوره ژباړې په برخه لري. [۱۴]

علي بن محمد قاشي(کاشي)حلي، چې د نصیر الدین په نوم پیژندل شوی، په خپله فقهي رساله کې، هغه د علامه حلی د قواعدالاحکام کتاب، د طهارت په تعریف باندې شل اعتراضونه معرفي کړل، چې د رساله اعتراضیه په نوم پیژندل کیږي. البته، د دې رسالې یوازې ځینې برخې په فقهي کتابونو کې شتون لري.[۱۵]

نسخه ګانې

  • د عراق په په کاظمیه کې د سید حسین صدر په کتابتون کې نسخه: دا نسخه په ۷۰۶ق کې د محمد بن اسماعیل هرقلي لخوا لیکل شوې وه. هغه دا کتاب علامه ته ولوست او دا د علامه لخوا تاءیید شو.
  • د ایران، د تهران پوهنتون په کتابتون کې نسخه: دا نسخه په ۷۰۹ ق کې د علي بن محمد نیلي لخوا لیکل شوې ده.
  • د عراق هیواد کاظمیه، په مدینه العلم کتابتون کې نسخه: دا نسخه په۷۱۳ ق کې د محمد بن محسن ساروقي لخوا لیکل شوې وه.
  • د ایران هیواد په فیضیه قم کتابتون کې شتون لري نسخه: د دې نسخې لومړی ټوک په ۷۱۷ ق کې د محمد بن بني نصر لخوا لیکل شوی و، او دوهم ټوک په هماغه کال کې د محمد بن محمد لخوا لیکل شوی و.[۱۶]

فوټ نوټ

  1. علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۳.
  2. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.
  3. امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۰۴.
  4. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.
  5. علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴.
  6. صداقت، «روحانیت و تعامل با حکومت در حقوق اساسی عصر صفویه»، ص۱۰.
  7. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.
  8. امین، اعیان‌الشیعه،۱۴۰۳ق، ج۵، ص۳۹۷.
  9. موسوی خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۲۷۰.
  10. علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۴.
  11. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.
  12. علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۱۴.
  13. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج، ۱۴، ص ۱۷–۲۳.
  14. حاجی، ترجمه فارسی قواعدالاحکام، ۷۳۲ق، ص۱۸۸.
  15. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۲.
  16. علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۶.

سرچينې

  • آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق.
  • امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.
  • صداقت، قاسمعلی، «روحانیت و تعامل با حکومت در حقوق اساسی عصر صفویه»، نشریه معرفت، ج۹۳، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ۱۳۷۰ش.
  • علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعدالاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، مؤسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۳ق
  • مدعو، محمد بن ابی عبدالله، ترجمه فارسی قواعدالاحکام، مشهد، نسخه خطی مدرسه خیراتخان، بی تا
  • موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، قم، اسماعیلیان، ۱۳۹۰ش