عمار بن حسان طائی
عَمّار بن حَسّان طایي د امام حسین(ع) له ملګرو او د کربلا له شهیدانو دی. په زیارت الشهدا ( غیر مشهور ناحیه مقدسه زیارت) کې د هغه نوم راغلی. د تاریخي سرچینو له مخې په ۶۱ ق کال عمار بن حسان له امام حسین سره یو ځای له مکې کربلا ته راغی او د کربلا په پېښه کې د عاشورا په ورځ شهید شو.
نوم او نسب
عَمّار بن حَسّان له طی قبیلې و.[۱] هغه د لومړۍ هجري پېړۍ له شیعیانو او د امام حسین(ع) له ملګرو ګڼل کیږي.[۲] په ځینو سرچینو کې د هغه نوم «عامِر بن حسان» راغلی دی. ځینې څېړاندو احتمال ورکړی چې دا اتفاق له عامر بن مسلم (د عاشورا د پېښې له شهیدانو او احتمالا د عمار وراره) سره د نوم د شباهت په وجه رامینځته شوی؛ یا دا چې دا دوه نومونه د یوه نوم دوه ضبطه دي چې له یو بل سره د شباهت په وجه ګډوډ شوې دي.[۳] محمد تقي شوشتري هم په قاموس الرجال کتاب کې احتمال ورکړی چې «عمار بن حسان» او «عمار بن ابي سلامه» (د عاشورا د پېښې له شهیدانو) یو کس وي.[۴]
د عمار پلار، «حسان بن شریح» یې هم د امام علي(ع) له اصحابو ګڼلی چې په جمل او صفین جنګونو کې د امام علي(ع) په سپایانو کې و او په صفین جنګ کې شهید شو.[۵] د شیعه راوي او د «قضایا امیرالمؤمنین» کتاب لیکوال عبدالله بن احمد د عمار لمسی ګڼل کیږي.[۶]
په کربلا کې شهادت
نجاشي، عمار بن حسان د هغو کسانو په لیکه کې ګڼي چې د عاشورا په ورځ د هجرت په ۶۱ کال په کربلا کې شهید شو.[۷] د څېړاندو په اند عمار له مکې د امام حسین(ع) د تګ په وخت له هغه سره شو.[۸] د تاریخي سرچینو له مخې، د کربلا په پېښه کې، امام حسین(ع) په دې هیله چې د عمر بن سعد لښکر له جنګه لاس واخلي، په یوې خطبې کې هغوي ته نصیحت وکړ؛ خو هغوي د امام نصیحت ونه مانه، له دغه خطبې وروسته شمر له خپلو یو شمېر لښکریانو سره له کیڼ او ښي لوري د امام حسین(ع) د اصحابو په خیمو برید وکړ او پرې یې غشي وورول. دغه یرغل په تاریخي کتابونو کې په «لومړۍ حمله» مشهور شوی دی.[۹] عمّار بن حسان د دغه حملې یو شهید ګڼل کیږي.[۱۰] البته ځینو سرچینو د عمار شهادت د جنګ په مېدان کې او د امام حسین(ع) د سترګو په وړاندې راپور کړی دی.[۱۱]
په زیارت الشهدا کې په «اَلسّلامُ عَلَی عَمّار بنِ حَسّان» عبارت سره هغه ته سلام شوی دی. [۱۲]
فوټ نوټ
- ↑ وګورئ: الصمیانی، موسوعة فی ظلال شهداءالطف، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ جمع نویسندگان، ذخیرة الدارین، ۱۳۷۹ش، ص۴۱۶.
- ↑ الصمیانی، موسوعة فی ظلال شهداء الطف، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۲۲۷.
- ↑ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۷.
- ↑ الصمیانی، موسوعة فی ظلال شهداء الطف، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۲۱۷.
- ↑ سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۹۷؛ نجاشی، رجال نجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۲۹.
- ↑ نجاشی، رجال نجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۲۹.
- ↑ جمع نویسندگان، ذخیرة الدارین، ۱۳۷۹ش، ص۴۱۶.
- ↑ الصمیانی، موسوعة فی ظلال شهداء الطف، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۲۳۵.
- ↑ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، المکتبة الحیدریة، ج۳، ص۲۵۹.
- ↑ جمع نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۳۸۱ش، ص۲۰۷.
- ↑ وګورئ: مجلسی، بحارلانوار، ۱۳۶۸ش، ج۹۸، ص۲۷۳.
سرچينې
- ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل أبیطالب، نجف، المکتبة الحیدریة، بیتا.
- الصمیانی، حیدر، موسوعة فی ظلال شهداء الطف، کربلا، العتبة الحسینیة المقدسة، ۱۴۳۴ق.
- جمع نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، قم، یاقوت، ۱۳۸۱ش.
- جمع نویسندگان، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین(ع)، قم، تحسین، ۱۳۷۹ش.
- سماوی، محمد بن طاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین، مرکز الدراسات الإسلامیة لحرس الثورة، ۱۴۱۹ق.
- شوشتری، محمدتقی، قاموسالرجال، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۷ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحارلانوار، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، ۱۳۶۸ش.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، بیتا.