مس میت
- دا مقاله یواځې د یو فقهي حکم یوه پیژندګلو ده او د دیني عملونو لپاره معیار او پرتله نه ده، د دینی عملونو لپاره نورې سرچینې ته وګورئ.
- دا مقاله د مس میت د مفهوم په اړه ده. د مس میت غسل د پيژندنې لپاره، د مړو مسو غسل مدخل وګورئ
مَسّ مَیِّت د میت (مړ انسان) د لمس کولو او ټچ کولو په معنا دی[۱] د مس میت په هکله د فقهي کتابونو د طهارت د احکامو په باب کې خبرې کیږي.[۲]
له مس میت سره اړوند احکام
- د شیعه فقیهانو په فتوا، د مړ انسان له بدن سره تماس پیدا کول او ټچ کول یې په هغه بڼه کې د غسل د واجبېدو سبب کیږي چې د مړي بدن سوړ شوی وي او ورسره تماس مړي ته له مړی غسل ورکولو مخکې وي.[۳]
- د معصوم د بدن مس کول، په جنګ کې د شهید او هغه چا چې د حد یا قصاص له اجرا کېدو مخکې یې د مړي غسل کړی وي، د مس میت غسل سبب نه ګرځي.[۴] البته ځينو فقیهانو احتمال ورکړی چې د شهید د بدن لمس کول د مس میت د غسل سبب کیږي.[۵]
- په فقیهانو کې د مشهور نظر مطابق، مس میت اودس نه باطلوي.[۶] البته ځینې فقیهان په دې نظر دي چې د مړي لمس کول اودس ماتوي.[۷]
- د تقلید د اکثره مراجعو په فتوا، د انسان له بدنه د جدا شوې ټوټې لمس کول، په هغه بڼه کې چې هډوکی ولري د غسل اوړېدو سبب کیږي.[۸] د دې په مقابل کې ، آیت الله سیستاني باوري دی چې د جدا شوې غړي لمس کول که هډوکی او غوښه هم ولري د غسل سبب نه کیږي.[۹]
- د ځینو فقیهانو له نظره، د مس میت غسل، یوازې د هغو کارونو لپاره واجب دی چې اودس ته ضرورت لري؛ لکه لمونځ او په قرآن لاس لګول. ځینې مس میت حدث اکبر ګڼي. له دې امله د هغې کول د هغو عملونو لپاره چې په طهارت سره کیږي،لکه لمونځ ، طواف، روژه او په جومات کې تمېدل ضرورت ګڼي.[۱۰]
اړوندې لیکنې
فوټ نوټ
- ↑ فاضل لنکرانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۴۱.
- ↑ وګورئ: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۲.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳؛ اصفهانی، وسیلة النجاة، ۱۴۲۲ق، ص۶۰.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.
- ↑ تبریزی غروی، التنقیح، ۱۴۱۱ق، ج۸، ص۲۹۴-۲۹۸.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۹، پانویس ۵.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۹.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵.
- ↑ سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶.
- ↑ وګورئ: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱؛ حسینی عاملی، مفتاح الکرامة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۴، ص۳۱۴-۳۱۷.
سرچينې
- اصفهانی، سید ابوالحسن، وسیلة النجاة، قم، شرح، سید روحاللّٰه موسوی خمینی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۲۲ق.
- تبریزی غروی، میرزاعلی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی تقریراً لبحث آیةالله العظمی السید ابوالقاسم الخوئی، الطبعة الثانیة، ۱۴۱۱ق.
- حسینی عاملی، سید محمدجواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامه، تحقیق محمدباقر خالصی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بیتا.
- سیستانی، سید علی، منهاج الصالحین، قم، دفتر نشر حضرت آیةالله سیستانی، ۱۴۱۷ق.
- طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق.
- فاضل لنکرانی، محمد، رساله توضیح المسائل، قم. بینا، ۱۴۲۶ق.
- نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تحقیق عباس قوچانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.