د حضرت فاطمه(س) د دفن ځای
- دا مقاله د حضرت فاطمه(س) د دفن د ځای په هکله ده. د تړلي پیښو د خبرتیا لپاره د حضرت فاطمه(س) د جنازې او د حضرت فاطمه(س) شهادت مقالې کتلی شئ.
د حضرت فاطمې(س) د دفن ځای یو نامعلوم ځای دی چې د هغې ځای په هکله ډېر احتمالي ځایونه لکه د حضرت فاطمې(س) کور، د پیغمبر(ص) روضه، بقیع او د عقیل کور(د بقیع د امامانو قبرونه) بیان شوي دي. د فاطمې(س) کور د شیعه علماوو له مشهورو نظریو څخه شمیرل کیږي. که څه هم شیخ طوسي په دې باور دی چې اکثره شیعه عالمان د پيغمبر(ص) روضه د هغې بی بی د دفن کولو ځای خورا قوي ګڼي. د علامه مجلسی په وینا، د شیعو د عقیدې له مخې، روضه د فاطمې(س) کور ته هم شاملیږي. له همدې امله ځينو څېړونکو د روضې قول د کور د قول تأييد ګڼلی دی.
سید جعفر مرتضي عاملي چې یو تاریخ پوه دی د حضرت فاطمې(س) د قبر د موقعیت معلومول ناشوني ګڼلي دي. د شیخ طوسي او امین الاسلام طَبْرسی په وینا، غوره ده چې د حضرت فاطمې(س) زیارت په دریو واړو ځایونو کې وشي: روضة النبی، د فاطمه(س) کور او د بقیع په هدیره کې.
شيعه په دې اند دي چې د فاطمې(س) د قبر د نه پيژندلو دليل دا دى چې د فاطمې د وصیت مطابق هغه په پټه دفن شوې وه. د دوي په وینا، فاطمې(س) د امام علی(ع) د خلافت د غصبولو، د فدک د نیولو او د مسلمانانو له هغې سره د مرستې نه کولو له امله امام علی ته وصیت وکړ چې هغه دې په پټه دفن شي.
اکثره سني عالمان د حضرت فاطمه(س) قبر د امام بقيع په مقبره کې ګڼي. يو شمېر شيعه عالمانو د دې نظر د څرګندولو موخه د فاطمې(س) د قبر د پټیدو په اړه د شيعه پيروانو د مذهبي فشار کمول ګڼلي دي.
د حضرت فاطمة الزهرا(س) د ښخولو د ځای په اړه ځینې کتابونه هم لیکلي شوي دي لکه: «مرقدُ سیّدةِ النِّساءِ فاطمةِ الشهیدةِ الزهراء(س) فی اَیِّ مکان؟!» او «اَیْنَ قبرُ فاطمة(س)»
د دفن د ځای اهمیت
د حضرت فاطمې(س) د ښخولو موضوع د شيعه ګانو په کلامي كتابونو كې راغلې ده او د هغې له پټ شونې د لومړي خليفه ابوبكر په غندنه كې ګټه اخستل شوې ده.[۱] شیعه د حضرت فاطمې(س) د قبر ځای پټیدل په دې باندې دلیل ګني چې هغه بي بي له ابوبکر او عمر ناراضي وه، ځکه چې دوي ترې خلافت او فدک غصب کړی و.[۲] د سید محمد حسین جلالي (وفات 1399) په وینا، فاطمې وصیت وکړ چې په پټه ذفن شي د دې لپاره چې تاریخ د هغې د شهادت عوامل هېر نه کړي.[۳]
د فاطمې د قبر پټ شونه په ادبیاتو کې منعکس شوي دي.[۴] د بېلګې په توګه د ایران معاصر شاعر سید محمد حسین شهریار په دې اړه لیکلي دي:[۵]
بر سرِ دوشْ جسم بیجانی | حمل میشد به نقطهای مرموز | |
همه خواهان به دلْ درازیِ شب | گرچه شب بود تلخ و طاقتسوز | |
تا مگر رازِ شب نگردد فاش | نَبَرَد پی به راز شبْ دلِ روز | |
رازِ شب بود پیکر زهرا | که شب آغوشِ خاکْ گشتش جا |
احتمالي ځایونه
شيعه علماوو د حضرت فاطمې(س) د دفن د ځاى په اړه ځینې احتمالات وړاندې کړي دي.[۶] مشهور نظر دا دی چې هغه بي بي په خپل کور کې دفن شوې ده؛[۷] که څه هم د شیعه محدث شیخ طوسي او نورو ډېرو شیعه پوهانو په وینا بي بي فاطمه په روضة النبي کې خاورو ته سپارل شوې ده.[۸] د شيعو په سرچینو کې نور احتمالات هم راغلي دي چې په هغو کې د بقيع هدیره،[۹] او د عقيل کور (د بقيع د امامانو قبرونه) هم شامل دي.[۱۰]
سید جعفر مرتضی عاملی چې شیعه مورخ دی، د حضرت فاطمې(س) د قبر د ځای معلومول ناممکن ګڼلی دی.[۱۱]] د شیخ طوسي[۱۲] او امین الاسلام طبرسي[۱۳] په وینا غوره دا ده چې د حضرت فاطمه(س) د قبر زیارت په دریو واړو ځایونو کې وشي؛ روضة النبی کې، د فاطمه(س) کور او بقیع[۱۴] کې. سید ابن طاووس په مصباح الزائر کې د زیارت ځای روضة النبی ګڼلی دی.[۱۵] خو په اقبال کتاب کې راغلي چې د رسول الله(ص) کوټه د هغه بي بي د زیارت ځای دی.[۱۶]
د حضرت فاطمه(س) کور
همدارنګ وګورئ: د حضرت فاطمه(س) کور
د شيعه علماوو په منځ کې مشهوره نظريه دا ده چې فاطمه(س) په خپل کور کې دفن شوې ده[۱۷] شيخ صدوق،[۱۸] ابن ادريس حلي،[۱۹] ابن طاووس،[۲۰] علامه مجلسي[۲۱] او سيد محسن امين[۲۲] هم دا امکان د نورو امکاناتو په پرتله پیاوړی ګڼلی شو. د دوي دلیل د امام رضا(ع) یو روایت[۲۳] دی چې له مخې یې فاطمه(س) په خپل کور کې دفن شوې او کله چې بنی امیه جومات پراخاوه نو په مسجد نبوي کې دننه یې قبر راغلی دی.[۲۴]
د ځینو شیعه پوهانو په وینا، هغه روایت چې امام علی(ع) فاطمه(س) د پیغمبر(ص) په څنګ کې دفن شوې معرفي کوي[۲۵] په کور کې د هغې د دفنیدو احتمال تاییدوي؛ ځکه چې د پېغمبراکرم(ص) د دفن ځای ته تر ټولو نږدې ځای د فاطمې(س) کور دی،[۲۶] او دا ویاړ چې پیغمبر(ص) سره څنګ ته دفن شي دا یو بل تایید دی، لکه څه رنګ چې امام حسن(ع) هم وصیت وکړ چې د رسول الله(ص) د قبر تر څنګ دې دفن شي.[۲۷]
ځينو شيعه عالمانو په کور کې د ښخولو احتمال له هغو روايتونو سره مخالف ګڼلى دى چې وايي امام علي(ع) د فاطمې(س) جنازه د ښخولو لپاره له کوره بهر کړې وه.[۲۸] د دې په ځواب کې ویلي شوي دي چې هغه جنازه حقیقي نه وه بلکې د جنازې مراسم جوړ شوي وو.[۲۹] او یا د دې لپاره جنازه جوړه شوې وه چې د قبر اصلي ځای پټ وساتي.[۳۰] د شیعه څیړونکو څخه یو په دې باور دی چې جنازه د علي(ع) او فاطمې(س) له بل کور څخه چې بقیع ته نږدې و د فاطمې(س) د بل کور په لور شوې وه.[۳۱] د هغه په باور، د پیغمبر(ص) له وفات وروسته پیښې د فاطمې(س) په کور باندې د برید په شمول د بقیع په کور کې پیښ شوي وو.[۳۲]
روضةالنبی
همدارنګ وګورئ: روضة النبی
شیخ مفید په خپل کتاب المُقْنَعه کې د فاطمې(س) د دفنیدو احتمال په روضة النبی کې صحیح ګڼلی دی[۳۳] او شیخ طوسي چې یو شیعه عالم دی، د فاطمې(س) په روضة النبی کې د دفنیدو قول د اکثرو شیعه عالمانو باور ګڼلی دی.[۳۴] روضة النبی په مسجد النبی کې د منبر او د پیغمبر(ص) د قبر مبارک تر مینځ فاصله ده چې پیغمبر(ص) هغه ځای د جنت له شنو ځایونو یو روضه (یو شین ځای[۳۵]) بللی دی[۳۶] د معانی الاخبار د یو روایت له مخې پیغمبر(ص) هغه ځای ته ځکه روضه نامه ورکړې وه چې د فاطمې(س) د دفن ځاى دى.[۳۷]
امین الاسلام طبرسي د شپږمې هجري قمري پېړۍ مفسر او متکلم،[۳۸] او ابن شهر آشوب چې د شپږمې قمري پیړۍ مفسر او محدث دی[۳۹] د کور او د روضې دواړه احتمالات یې حقیقت ته نږدې ګڼلي دي. شیخ طوسي دغه دوه احتمالات یو له بل سره نږدې ګڼلي دي.[۴۰] او علامه مجلسي دا دواړه د جمع کیدو وړ ګڼلي دي؛ ځکه چې د شيعو د عقيدې له مخې روضه د فاطمې(س) کور ته هم شاملیږي[۴۱] له همدې امله ځينو څیړونکو د روضې قول د کور د قول تاييد ګڼلى دى.[۴۲]
د بقیع هدیره
همدارنګ وګورئ: بقیع
د اوومې پیړۍ د شیعه مورخ بهاءالدین اِرْبِلی په وینا، د خلکو او تاریخ پوهانو په منځ کې دا مشهوره ده چې فاطمه په بقیع کې دفن شوې ده. هغه د دې احتمال د تایید لپاره یو روایت هم راوړی دی. هغه د بقيع د هديرې کوم مشخص ځاى نه دى په ښودلی.[۴۳]
شیخ طوسي[۴۴] او امین الاسلام طبرسي[۴۵] دا احتمال ډېر لری ګڼلی. په الکافي کتاب کې په يو روايت کې راغلي دي چې فاطمه(س) په بقيع کې نه ده دفن شوی.[۴۶] د دغه روايت له مخې امام حسن(ع) امام حسين(ع) ته وصيت وکړ چې: له شهادت وروسته ما د پیغمبر د قبر سر لورې ته یوسه چې هغه سره تجدید عهد وکړم بيا مې د مور قبر ته يوسه او له هغه ځايه مې جنازه بقيع ته یوسه.[۴۷]
د عقیل کور (د بقیع د امامانو مقبره)
همدارنګ وګورئ: د بقیع ګنبدونه او د شیعه امامانو ګنبدونه
علامه مجلسي په مصباح الانوار کتاب کې په يو روايت کې نقل کړي چې فاطمه(س) د عقيل بن ابي طالب په کور کې دفن شوې ده.[۴۸] د عقيل کور د بقيع له هديرې بهر او هغې ته څېرمه پروت و.[۴۹] او د عباس بن عبدالمطلب له دفن کولو وروسته او د څلور امامانو له دفن کولو وروسته، دا د استوګنې له ځای څخه په عامه زیارتګاه بدل شو.[۵۰] او د بقیع په پراخولو سره له دې سره یوځای شو.[۵۱]
د قاجار دورې شاعر او لیکوال محمد حسین فراهاني په خپل سفرنامې کې د ۱۳۰۲ او ۱۳۰۳ هجري لمریز کال په اوږدو کې د بقیع د امامانو په مقبره کې د یوه قبر د موجودیت په اړه چې ګمان کیده حضرت فاطمې(س) ته منسوب دی، خبر ورکړی دی. او په هغه ځای کې به شیعه او سنیانو ټولو عبادت کاوه.[۵۲]
د سني علماوو په منځ کې مشهوره نظريه دا ده چې د حضرت فاطمې(س) قبر د بقیع د امامانو په مقبره کې دی[۵۳] د هغه یو دلیل د امام حسن(ع) هغه وصیت دی چې فرمایلي یې وو چې ما دې د خپلې مور فاطمه(س) په خوا کې دفن کړي.[۵۴] شیعه د يو روايت پر بنسټ،[۵۵] په دې باور دي چې هغه فاطمه په بقيع کې دفن شوې ده هغه فاطمه بنت اسد د امام علی(ع) مور ده[۵۶] شیعه څیړونکی محمد صادق نجمی په دې باور دی چې سني لیکوالانو دا هڅه کړې ده چې د فاطمې(س) قبر د بقیع د امامانو په حرم کې دننه معرفي کړي چې د فاطمې د قبر د پټ والي په اړه د شیعه پیروانو نظریاتي فشار کم کړي.[۵۷]
په سني منابعو کې د حضرت فاطمې(س) د ښخولو ځای لپاره د نورو احتمالاتو یادونه شوې ده. ځینې یې په لاندې ډول دي: د هغې کور،[۵۸] روضة النبی،[۵۹] د عقیل بن ابی طالب د کور بهرنی کونج[۶۰] او بیت الاحزان[۶۱].
د قبر د پټ پاتی کیدو اسباب
همدارنګ وګورئ: د حضرت فاطمه(س) وصیتونه او د حضرت فاطمه(س) جنازه او تدفین
شیعه علماوو د فاطمې(س) د قبر د پټیدو علت د هغې د خپل وصیت له مخې د هغې پټې دفن کیدل ګڼلي دي.[۶۲] د شیعو سرچینو له مخې د دې وصیت دلیل له علي(ع) څخه د خلافت، او د فدک غصبیدل او له مسلمانانو له هغې سره مرسته نه کول وو.[۶۳] د شیخ مفید د وینا مطابق[۶۴] او د دلائل الامامة کتاب د لیکوال په قول[۶۵] حضرت فاطمه(س) د خپل قبر د پټ پاتی کیدو وصیت کړی و.[یادونه 1]
امام علي(ع) د شپې په پټه فاطمه(س) دفن کړه[۶۶] او له دفنولو وروسته يې د هغې د قبر نښې له منځه یوړې.[۶۷] له دې وروسته یې د قبر څلویښت شکلونه[۶۸] او یا اویا شکلونه[۶۹] جوړ کړل د دې لپاره چې د فاطمې(س) قبر ونه پيژندل شي. په ځینو شیعه منابعو کې راغلي چې عمر بن خطاب پریکړه وکړه چې د قبر جوړ شوي شکلونه دوباره وکني او په فاطمې باندې جنازه وکړي. خو د امام علی(ع) له ګواښه وروسته هغه له دې کاره لاس واخست.[۷۰]
ويل شوي دي چې فاطمې(س) ته کوم خاص قبر نه دى منسوب شوى[۷۱] قاضي نورالله ششتري[۷۲] او سيد محمد شيرازي[۷۳] له شيعو علماوو څخه د فاطمې(س) د قبر څرګندیدل د امام مهدي(عج) له ظهور وروسته د هغه په لاس ګڼي؛ خو دوي د دې ادعا لپاره کوم دلیل نه دی یاد کړی.
د سني مورخ علي بن عبدالله سَمْهودي (وفات ۹۱۱ هـ ق) د حضرت فاطمې(س) د قبر د پټېدو يو لامل دا ګڼي چې د اسلام په پيل کې د قبرونو د پلستر او خښتو ټينګول عام نه وو.[۷۴] په دې دليل نيوکې شوي دي؛ ځکه چې د رسول الله(ص) د یو شمېر اصحابو او د پيغمبر د نورو خپلوانو قبرونه معلوم دي.[۷۵]
ځانګړي کتابونه
ځینې کتابونه چې د حضرت فاطمه(س) د قبر په هکله لیکلي شوي دي دا دي:
- مرقدُ سیّدةِ النِّساءِ فاطمةِ الشهیدةِ الزهراء(س) فی اَیِّ مکان؟! د سيد هاشم ناجي موسوي جزائري ليکنه: په دې کتاب کې د فاطمې د قبر د پټولو علتونه او د ښخولو د ځاى د احتمالات د شيعه روايتونو له مخې راغونډ شوي دي.[۷۶] دا کتاب دانش خپرندویې په 1395 کال کې په قم کې خپور کړی دی[۷۷]
- اَیْنَ قبرُ فاطمة(س) چې حسين رازي ليکلی دی: په دې کتاب کې د حضرت فاطمې(س) د دفن د ځاى احتمالات ياد شوي او صحیح احتمال د هغې د کور په پام کې نيول شوى دى.[۷۸] دار المحجة البیضاء په بیروت کې دا کتاب په 1432 سپوږمیز کال کې چاپ کړی دی.[۷۹]
همدارنګه، دا کتابونه «قبر مادرم کجاست؟ در جستجوی مزار بینشان مادرم زهرا(س)» د م. ام المحسن په لاس لیکلی شوی[۸۰] او «راز صدف: قبر مخفی حضرت فاطمه(س) از منظر سیاسی و عرفانی» د مهرداد ویس کرمي لیکلی کتاب په دې اړه چاپ شوي دي.[۸۱]
فوټ نوټ
- ↑ مثال په توګه وګورئ: علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۳.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: تبریزی، سیره استاد الفقهاء و المجتهدین میرزا جواد تبریزی، دار الصدیقة الشهیده، ص۸۹؛ مظاهری، اندیشههای ناب، ۱۳۹۰ش، ص۶۵.
- ↑ حسینی جلالی، فهرس التراث، ۱۴۳۶ق، ص۷۱.
- ↑ شاهرخی، آئینه عصمت، انتشارات اسوه، ص۱۱۶، ۱۲۷، ۱۴۰، ۵۵۰، ۵۵۵.
- ↑ شهریار شوریده شهر شعر، خبرگزاری صدا و سیما
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۱.
- ↑ حسینی شیرازی، الدعاء و الزیارة، ۱۴۱۴ق، ص۵۸۸؛ انصاری زنجانی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، دلیلنا، ج۱۶، ص۱۱۳، به نقل از التاریخ و السیر (مخطوط)، ص۳۰.
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
- ↑ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۱.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۷.
- ↑ عاملی، مأساة الزهرا(س)، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۵۲ و ۲۵۳.
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
- ↑ طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۲۲ق، ص۸۰.
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
- ↑ ابن طاووس، مصباح الزائر، مؤسسة آل البیت(ع) لاحیاء التراث، ص۵۲.
- ↑ ابن طاووس، الاقبال بالاعمال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۶۱.
- ↑ حسینی شیرازی، الدعاء و الزیارة، ۱۴۱۴ق، ص۵۸۸؛ انصاری زنجانی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، دلیلنا، ج۱۶، ص۱۱۳، به نقل از التاریخ و السیر (مخطوط)، ص۳۰.
- ↑ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۷۲.
- ↑ ابن ادریس حلی، االسرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۵۲.
- ↑ ابن طاووس، الاقبال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۶۳.
- ↑ علامه مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۴۹.
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲۲.
- ↑ شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۶۸.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۷۲.
- ↑ نهجالبلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه۲۰۲، ص۳۱۹؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۴.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۲۰۸؛ حسنزاده آملی، هزار و یک نکته، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۴۴۶.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۲.
- ↑ حمود، أبهی المداد، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۵۴۷.
- ↑ حسینی شیرازی، الدعاء و الزیارة، ۱۴۱۴ق، ص۵۸۸.
- ↑ ترابی، «جستاری در چگونگی و مکان دفن حضرت فاطمه زهرا(س) در منابع نخستین»، ص۱۳۱.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۶۶.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۶۳.
- ↑ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۹.
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
- ↑ ابن سیده، المحکم والمحیط الاعظم، ۱۴۲۱ق، ج۸، ص۲۴۵، ذیل واژه روض.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۹، ص۲۵۷.
- ↑ شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۶۶ش، ص۲۶۷.
- ↑ طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۲۲ق، ص۸۰.
- ↑ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۶۵.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۱۹۳؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۴۹.
- ↑ قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۰.
- ↑ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۱.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۱.
- ↑ انصاری زنجانی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، دلیلنا، ج۱۶، ص۵۱.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۴۳.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۷.
- ↑ قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۲۰۸.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۷.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.
- ↑ فراهانی، سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی، ۱۳۶۲ش، ص۲۲۹.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۹۳؛ ابن نجار، الدرة الثمینه فی اخبار المدینه، شرکة دار الارقم، ص۱۶۶؛ هم وګورئ: قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۲۰۹.
- ↑ محبالدین طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ص۵۴ و ۱۴۱.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۷.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: قمی، الانوار البهیة، الجماعة المدرسین بقم المشرفة، مؤسسة النشر الاسلامی، ص۱۷۴؛ قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۲۰۹.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۸.
- ↑ ابن جوزی، مثیر الغرام، ۱۴۱۵ق، ص۴۶۴.
- ↑ سبط ابن جوزی، مرآة الزمان فی تواریخ الاعیان، ۱۴۳۴ق، ج۵، ص۶۰.
- ↑ ابن شبة، تاریخ المدینه، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۰۵.
- ↑ دیار بکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۱۷۶.
- ↑ مثال په توګه وګورئ: طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۲۲ق، ص۸۰؛ ناجی جزائری، مرقد سیدة النساء فاطمة الشهیدة الزهراء(س) فی ای مکان؟!، ۱۳۹۵ش، ص۱۶.
- ↑ خصیبی، الهدایة الکبری، ۱۴۱۹ق، ص۱۷۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۲۸۱.
- ↑ طبری آملی صغیر، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.
- ↑ ابن شبة، تاریخ المدینه، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۰۷.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۴۹۰.
- ↑ طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۶؛ خصیبی، الهدایة الکبری، ۱۴۱۹ق، ص۱۷۹.
- ↑ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.
- ↑ هلالی، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۷۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۸، ص۳۰۴.
- ↑ عاملی، مأساة الزهرا(س)، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۵۲ و ۲۵۳؛ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۱۳.
- ↑ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۸، ص۵۳۴.
- ↑ حسینی شیرازی، فاطمة الزهراء افضل اسوة للنساء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۱.
- ↑ سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۹۳.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۱۱۴.
- ↑ ناجی جزائری، مرقد سیدة النساء فاطمة الشهیدة الزهراء(س) فی ای مکان؟!، ۱۳۹۵ش، فهرست.
- ↑ ناجی جزائری، مرقد سیدة النساء فاطمة الشهیدة الزهراء(س) فی ای مکان؟!، ۱۳۹۵ش، شناسه کتاب.
- ↑ راضی، این قبر فاطمه(س)، ۱۴۳۲ق، ص۱۳۵.
- ↑ راضی، این قبر فاطمه(س)، ۱۴۳۲ق، شناسنامه کتاب.
- ↑ «کتابشناسی قبر مادرم کجاست؟»، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
- ↑ «کتابشناسی راز صدف»، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
سرچينې
- ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجماعة المدرسين، ۱۴۱۰ق.
- ابنجوزی، عبدالرحمن بن علی، مثیر الغرام الساکن الی اشرف الاماکن، تحقیق مصطفی محمدحسین ذهبی، قاهره، دار الحدیث، ۱۴۱۵ق.
- ابنسیده، علی بن اسماعیل، المحکم والمحیط، تحقیق و تصحیح عبدالحمید هنداوی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۲۱ق.
- ابنشبه، عمر بن شبة بن عبیدة، تاریخ المدینة لابن شبة، تحقیق فهیم محمد شلتوت، جدة، السید حبیب محمود أحمد، ۱۳۹۹ق.
- ابنشهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل أبی طالب(ع)، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- ابنطاووس، علی بن موسی، مصباح الزائر، تحقیق مؤسسة آل البیت(ع) لاحیاء التراث، قم، مؤسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، بیتا.
- ابنطاووس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، تحقیق و تصحیح جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش.
- ابنقتیبه دینوری، تأویل مختلف الحدیث، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۶ق.
- ابننجار، محمد بن محمود، الدرة الثمینه فی اخبار المدینه، بیجا، شرکة دار الارقم، بیتا.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، تحقیق و تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تبریز، بنیهاشمی، ۱۳۸۱ق.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعه، تحقیق حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
- امالمحسن، م، قبر مادرم کجاست؟ قم، دلیل ما، ۱۳۹۲ش.
- انصاری زنجانی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا(س)، بیجا، دلیلنا، بیتا.
- ترابی، حمزه، و مجید احمدی کچایی، «جستاری در چگونگی و مکان دفن حضرت فاطمه زهرا(س) در منابع نخستین»، در فصلنامه علمی-پژوهشی تاریخ اسلام، سال بیست و یکم، شماره ۸۳، پاییز ۱۳۹۹.
- حسینی جلالی، سید محمدحسین، فهرس التراث، تعلیقات سید محمدرضا حسینی جلالی و دیگران، بیروت، دار الولاء لصناعة النشر، ۱۴۳۶ق.
- حسینی شیرازی، سید محمد، فاطمة الزهراء افضل اسوة للنساء، بیروت، مؤسسة التبلیغ العالمیة، ۱۴۱۴ق.
- حسینی شیرازی، سید محمد، الدعاء و الزیارة، بیروت، مؤسسة الفکر الاسلامی، ۱۴۱۴ق.
- حمود، محمد جمیل، أبهی المداد فی شرح مؤتمر علماء بغداد، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۲۳ق.
- حسنزاده آملی، حسن، هزار و یک کلمه، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش.
- خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق.
- دیار بکری، حسین، تاریخ الخمیس فی احوال انفس النفیس، بیروت، دار صادر، بیتا.
- «دیدار شهریار و مقام معظم رهبری»، روزنامه فرهیختگان، شماره ۳۱۳۷، ۲۷ شهریور ۱۳۹۹ش.
- راضی، حسین، أین قبر فاطمة(س)، بیروت، دار المحجه البیضاء، ۱۴۳۲ق.
- زمخشری، محمود بن عمر، مقدمة الأدب، تهران، مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش.
- سبط بن جوزی، یوسف بن غزاوقلی، مرآة الزمان فی تواریخ الاعیان، تحقیق محمد برکات و دیگران، دمشق، دار الرسالة العالمیه، ۱۴۳۴ق.
- سمهودی، علی بن عبدالله، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
- شاهرخی، محمود و مشفق کاشانی، آئینه عصمت، قم، انتشارات اسوه، چاپ اول، بیتا.
- شوشتری، قاضی نورالله، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، قم، ۱۴۰۹ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، قم، کتاب فروشی داوری، ۱۳۸۵ش.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الأخبار، تحقیق و تصحیح علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۳ق.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، تحقیق و تصحیح علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، تحقیق و تصحیح مؤسسة البعثة، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، بیروت، مؤسسة فقه الشیعه، ۱۴۱۱ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، تحقیق و تصحیح حسن الوسوی خرسان، تهران، دار الکتب الإسلامیه، ۱۴۰۷ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البیت(ع)، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الامالی، تحقیق حسین استادولی و علیاکبر غفاری، قم، دار المفید، ۱۴۱۳ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البیت، قم، ۱۴۱۷ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، تاج الموالید، بیروت، دار القاری، ۱۴۲۲ق.
- طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الإمامة، تحقیق و تصحیح قسم الدراسات الإسلامیه مؤسسة البعثه، قم، بعثت، ۱۴۱۳ق.
- عاملی، سید جعفر مرتضی، مأساة الزهرا(س)، بیروت، دار السیره، ۱۴۱۸ق.
- علامه حلی، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تصحیح حسن حسنزاده آملی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق.
- فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، انتشارات رضی، ۱۳۷۵ش.
- فرات کوفی، تفسیر فرات الکوفی، تحقیق و تصحیح محمد کاظم، تهران۷ مؤسسة الطبع و النشر فی وزارة الاشاد الاسلامی، ۱۴۱۰ق.
- فراهانی، محمدحسین، سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی، تهران، فردوس، ۱۳۶۲ش.
- قائدان، اصغر، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۶ش.
- قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة الزهرا، فاطمة الزهرا(س) فی دیوان الشعر العربی، بیروت، مؤسسة البعثة، ۱۴۱۸ق.
- قمی، شیخ عباس، الانوار البهیه فی تواریخ الحجج الاهیة، بیجا، مؤسسة الاسلامی المدرسین قم، بیتا.
- «کتابشناسی قبر مادرم کجاست؟»، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، تاریخ بازدید: ۹ شهریور ۱۴۰۰ش.
- «کتابشناسی راز صدف»، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، تاریخ بازدید: ۹ شهریور ۱۴۰۰ش.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح دارالحدیث، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق.
- مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی، با حاشیه ابوالحسن شعرانی، با تصحیح علیاکبر غفاری، تهران، المکتبة الاسلامیة للنشر و التوزیع، ۱۳۸۴ش.
- مظاهری، حسین، اندیشهای ناب، اصفهان، مؤسسه فرهنگی مطالعاتی الزهراء، ۱۳۹۰ش.
- مجلسی، محمدباقر بن محمد، بحار الأنوار، تحقیق و تصحیح جمعی از محققان، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تحقیق و تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۴ق.
- مجلسی، محمدتقی، لوامع صاحبقرانی، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۴ق.
- محبالدین طبری، احمد بن عبدالله، ذخائر العقبی فی مناقب ذویالقربی، قاهره، مکتبه القدسی، ۱۳۵۶ق.
- مسعودی، علی بن حسین، التنبیه والإشراف، تصحیح عبدالله إسماعیل الصاوی، قاهره، دار الصاوی، بیتا.
- ناجی جزائری، سید هاشم، مرقد سیدة النساء فاطمة الشهیدة الزهراء(س) فی ای مکان؟!، قم، دانش، ۱۳۹۵ش.
- نجمی، محمدصادق، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
- نهجالبلاغه، گردآوری محمد بن حسین شریفالرضی، تصحیح صبحی صالح،قم، مؤسسه دار الهجره، ۱۴۱۴ق.
- هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، تحقیق و تصحیح محمد انصاری زنجانی خوئینی، قم، الهادی، ۱۴۰۵ق.