د نور غر
 | |
| هیواد | عربستان |
|---|---|
| برخه | مکه |
| نور نومونه | د حرا غر |
د نور غر یا د حرا غر د مکې معظمې له مشهورو غرونو څخه یو غر دی،[۱] چې د لومړي وحی د نازلیدو له سببه او په حرا غار کې د پیغمبر(ص) د رسالت د شورو کیدو له امله یو ځانګړی مقام لري.[۲] دا غر د حرا د غار په نوم پیژندل شوی دی، چیرې چې به پیغمبر(ص) خلوت کاوه او مناجات به یې کول، او هم هلته په پیغمبرۍ مبعوث شو.[۳]
د روایتونو له مخې، د حرا غر د معجزو ځای و لکه د پیغمبر(ص) په امر د هغې حرکت کول[۴] او د هغې ډبرې د حضرت ابراهیم(ع) په لاس د کعبې په جوړولو کې کارول شوي دي.[۵] شیعه تاریخ پوه رسول جعفریان، د پیغمبر(ص) د یوه روایت له مخې، د حرا غر د خدای د تجلۍ سمبول ګڼلی دی.[۶] او اشاره یې کړې چې په ځینو متنونو کې، دا غر د سینا او جودي د مقدس غرونو تر څنګ یاد شوی دی.[۷]
د نور غر د جاهلیت په وخت کې هم ځانګړی مقام درلود،[۸] او د ځینې شاعرانو لکه عوف بن احوص[۹] او د پیغمبر(ص) د تره ابو طالب[۱۰] په شعرونو کې یې یادونه شوې ده.
د نور غر د مکې شمال ختیځ کې موقعیت لري، له مسجد الحرام څخه څلورو تر شپږو کیلومیټره لرې دی[۱۱] او د مکې د ښار په پراخیدو سره د ښار دننه راغلی دی.[۱۲]
د شیعه مفسر سید محمد حسین تهراني (مړینه ۱۳۷۴لمریز) په وینا،[۱۳] د نور غر په تورات کې د فاران غر ذکر شوی دی؛[۱۴] په هرصورت، سید مرتضی عسکري (مړینه ۱۳۸۶لمریز) په دې باور دی چې په تیرو وختونو کې به د مکې ځمکې[۱۵] یا د مکې غرونه،[۱۶] فاران بلل کېدل، او د نور غر د فاران غر سره هیڅ تړاو نلري. همدارنګه، د شِفَاء الغَرام د کتاب د لیکوال په وینا (چې په نهمه هجري پیړۍ کې تالیف شوی)، ځینو ویلي دي چې پیغمبر(ص) مدینې ته د هجرت پرمهال مشرکینو څخه د ځان ساتلو لپاره په حرا غره کې پټ شوی و؛[۱۷] خو هغه دا ادعا حیرانونکې ګڼي او د مشهورې وینا له مخې، هغه ځای چې پیغمبر(ص) پکې پټ شوی و هغه د ثور غار ګڼي.[۱۸]
اړونده څیړنې
فوټ نوټ
- ↑ حشمتی، «حراء»، ص۸۲۳.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۹۷.
- ↑ حشمتی، «حراء»، ص۸۲۳.
- ↑ طبرسی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۲۰؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۵۶.
- ↑ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۳۴.
- ↑ جعفریان، سیره رسول خدا(ص)، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۶.
- ↑ جعفریان، سیره رسول خدا(ص)، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۶.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۹۹.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم من أسماء البلاد و المواضع، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۳۲.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۹۹.
- ↑ حشمتی، «حراء»، ص۸۲۳.
- ↑ حشمتی، «حراء»، ص۸۲۳.
- ↑ حسینی طهرانی، تفسیر آیه نور (الله نور السموت و الارض)، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۸.
- ↑ کتاب اول سموئیل نبی، ۱:۲۵.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۵۱.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۹۸.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۹۸.
سرچينې
- بکری، عبدالله بن عبد العزیز، معجم ما استعجم من أسماء البلاد و المواضع، محقق: مصطفی سقا، بیروت، عالم الکتب،۱۴۰۳ق.
- حسینی طهرانی، سید محمدحسین، تفسیر آیه نور (الله نور السموت و الارض)، مصحح: سید محمدمحسن حسینی طهرانی، تهران، مکتب وحی، ۱۳۹۲ش.
- حشمتی، فریده، «حراء»، در دانشنامه جهان اسلام، ج۱۲، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۸۷ش.
- جعفریان، رسول، سیره رسول خدا(ص)، قم، دلیل ما، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش.
- سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، قم، کتابخانه عمومی حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
- طبرسی، احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، محقق محمد باقر خرسان، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
- عاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۶ق.
- فاسی، محمد بن احمد، شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، ترجمه: محمد مقدس، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
- قائدان، اصغر، تاریخ آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
- مقریزی، احمد بن علی، امتاع الأسماع، تحقیق محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.