۱۱ هجري قمري کال

کال ۱۱ هجري قمري
کال 12 هجري قمري کال 12 هجري قمري کال 10 هجري قمري کال 10 هجري قمري
۶۲۹ او ۶۳۰ز
امامت
	د امام علي(ع) امامت پیل
د اسلامي هېوادونو حکومتونه
مهمې پیښې
	د دوات او قلم پیښه
	د پیغمبر(ص) وفات

د هجرت ۱۱ کال د هجري قمري کلییز یوولسم کال دی. د دې کال لومړۍ ورځ، د محرم لومړۍ نیټه، د یکشنبې ورځ، د ۱۱لمریز کال د وري ۱۲مه او د ۶۳۲ کال د اپریل لومړۍ نیټه ده. د کال وروستۍ ورځ، د ذوالحجې ۲۹مه، د چهارشنبې ورځ، د ۱۱ لمریز کال د کب د میاشتې ۲۹مه او د ۶۳۳ کال د مارچ ۲۰مه نیټه ده.^[۱]

دا کال د حضرت محمد(ص) او د هغه د لور فاطمې(س) د ژوند وروستی کال او د امام علي(ع) د امامت پیل وو. د سقیفه پیښه او ابوبکر بن ابي قحافه ته د خلافت ورکول، د فدک نیول او د رده د جنګونو پیل د دې کال له نورو پیښو څخه دي.

پیښې

د صفر په پای کې د رسول الله(ص) لخوا د اسامة بن زید د لښکر لیږل^[۲] او د ځینو صحابه و په لښکر کې له ګډونه سرغړونه.^[۳]
د قلم او دوات پیښه.^[۴]
د امام علی علیه السلام د امامت پیل.^[۵]
د یمني عربو څخه مدینې ته د نخع قبیلې ننوتل او د اسلام منل.^[۶]
د سقیفه پیښه او د ابوبکر بن ابي قحافه د خلیفه په توګه ټاکل.^[۷]
د خلافت لخوا د فدک ضبط.^[۸]
د حضرت فاطمې(س) پر کور برید.^[۹]
د محسن بن علي سقط^[۱۰]
د حضرت علي(ع) ابوبکر سره بیعت.^[۱۱]
له جمادي الاولی یا جمادي الثاني څخه د رده د جګړو پېل، چې د کال تر پایه پورې یې دوام وکړ.^[۱۲]
د ابوبکر لخوا مرتدینو سره د مقابلې لپاره د اسامه بن زید د لښکر لیږل.^[۱۳]

وفاتونه

د رسول الله(ص) وفات؛ ۲۸ صفر^[۱۴] یا د یو روایت له مخې په ۱۲ ربیع الاول.^[۱۵]
د حضرت فاطمې(س) شهادت؛ ۳ جمادي الثاني.^[۱۶] د شیعه یانو د مشهور قول له مخې او د ۹۵ ورځو د روایت له مخې.^[۱۷]
په شام کې د اسود عنسي وفات، هغه په یمن کې د نبوت ادعا کړې وه.^[۱۸]
د ابو بکر د مخالفت او ارتداد په تور د خالد بن ولید په لاس د پیغمبر(ص) د یو صحابي مالک بن نویره وژنه.^[۱۹]

فوټ نوټ

↑ سایت باحساب
↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۸۴.
↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۱۷.
↑ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۷، ج۴، ص۶۶، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸، ج۷، ص۹؛ مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۵-۷۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، دارالصادر، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۵.
↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹.
↑ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۳، ص۵؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۶، ص۱۳-۱۴؛ حجری یمانی، مجموع البلدان الیمن و قبائلها، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۳۹.
↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۳-۲۱۱؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۹۰-۵۹۱.
↑ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۵۴۳؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۲۸۹ و ۲۹۰.
↑ ابن‌قتیبه، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۰-۳۱.
↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۵.
↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۲۶؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۲.
↑ بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۸۹-۱۱۵؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۷-۳۴۲.
↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۲۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۵-۲۲۶.
↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۸۹؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۱۲ق، جزء۶، ص۵.
↑ واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ص۱۰۸۹؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۷۶؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰۸.
↑ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۹۳؛ طبری امامی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۰.
↑ شبیری، «شهادت فاطمه(س)»، ص۳۴۷.
↑ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۳۷.
↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸.

سرچينې

ابن‌اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
ابن‌سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق و ذکر فضلها و تسمیة من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحیها من واردیها و أهلها، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
ابن‌کثیر، اسماعیل‌ بن عمر، البدایة و النهایة، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، جیزه، نشر هجر، ۱۴۱۴ق.
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
بلاذری، احمدبن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.
بلاذری، احمدبن یحیی، فتوح البلدان، بيروت، دار و مكتبة الهلال، ۱۹۸۸م.
حجری یمانی، محمد بن احمد، مجموع البلدان الیمن و قبائلها، صنعا، دارالحکمه الیمانیه، چاپ دوم، ۱۴۱۶ق.
شبیری، سید محمدجواد، «شهادت فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی(س)، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۳ش.
شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الأحکام، تصحیح محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۲ق.
شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، المقنعة، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، قم، مؤسسة آل‌البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق.
طبری امامی، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، قم، مؤسسة البعثة، ۱۴۱۳ق.
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ش.
طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، مؤسسه فقه‌ الشیعه، ۱۴۱۱ق.
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
مسعودی، علی‌ بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق یوسف اسعد داغر، قم، موسسه دارالهجره، ۱۴۰۹ق.
شیخ مفید، محمد بن‌ محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله العباد، تحقیق موسسة آل‌البیت لتحقیق ‌التراث، قم، دارالمفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الفصول المختاره، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
مقریزی، أحمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق محمد عبد الحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۰ق.
نیسابوری، مسلم بن حجاج، الجامع الصحیح (صحیح مسلم)، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
واقدی، محمدبن عمر، کتاب المغازی، لندن، چاپ مارسدن جونز، ۱۹۶۶م.
یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر،‌ بی‌تا.

[1] سایت باحساب

[2] طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۸۴.

[3] واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۱۷.

[4] بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۷، ج۴، ص۶۶، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸، ج۷، ص۹؛ مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۵-۷۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، دارالصادر، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۵.

[5] شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹.

[6] مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۳، ص۵؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۶، ص۱۳-۱۴؛ حجری یمانی، مجموع البلدان الیمن و قبائلها، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۳۹.

[7] طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۳-۲۱۱؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۹۰-۵۹۱.

[8] کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۵۴۳؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۲۸۹ و ۲۹۰.

[9] ابن‌قتیبه، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۰-۳۱.

[10] شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۵.

[11] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۲۶؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۲.

[12] بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۸۹-۱۱۵؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۷-۳۴۲.

[13] واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۲۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۵-۲۲۶.

[14] شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۸۹؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۱۲ق، جزء۶، ص۵.

[15] واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ص۱۰۸۹؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۷۶؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰۸.

[16] طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۹۳؛ طبری امامی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۰.

[17] شبیری، «شهادت فاطمه(س)»، ص۳۴۷.

[18] ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۳۷.

[19] طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]