اسرائیل (لقب)
اسرائیل رژیم سره ګډوډ نه شي.
اسرائیل د حضرت یعقوب پيغمبر لقب دی. د مجمع البیان تفسیر په وینا، اسرائیل په عبري ژبه د خدای خوښ شوی یا د خدای بنده ته ویل کیږي.[۱] شیخ طوسي دا ټکی له اِسرا (بنده) او ئیل (خدای) څخه مرکب ګڼي او خدای د بنده په معنا یې ګڼلی دی.[۲] شیعه مفسران په آل عمران سوره ۹۳ آیت او مریم سوره ۵۸ آیت کې د اسرائيل معنا یعقوب علیه السلام ګڼي.[۳] له همدې سببه د حضرت یعقوب(ع) اولاد ته په قرآن کې بني اسرائیل ویل شوي دي.[۴]
په تورات کې هم راغلي دي چې الله تعالی یعقوب سره له کشتۍ وروسته، له دې سببه چې هغه زورور و او په خدای او بندګانو باندې غالب شو، ورته یې اسرائیل نوم ورکړ.[۵]
فوټ نوټ
سرچينې
- روحی، ابوالفضل، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، در مجله معرفت، شماره ۹۵، آبان ۱۳۸۴ش.
- سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۳۹۰ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۵ق.
- عهد عتیق (ج۱: کتابهای شریعت یا تورات)، ترجمه پیروز سیار، تهران، نشر هرمس، ۱۳۹۳ش.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||