عبقات الانوار في امامة الائمة الاطهار (کتاب)

د wikishia لخوا
د عبقات الانوار کتاب

عَبَقاتُ الاَنوار فی اِمامَة الاَئمةِ الاَطهار، په فارسۍ ژبه د تُحْفَه اِثناعشریه کتاب د یوې برخې په ځواب کې د میر حامد حسین هندي (وفات:۱۳۰۶ق) یو کلامي کتاب دی. دا کتاب د امام علي(ع) او نورو شیعه امامانو په امامت د هغو ایتونو او روایتونو د دلالت د څرنګوالي په اړه دی چې عبدالعزیز دهلوي د هغو انکار کړی دی.عبقات کتاب د مولف د وفاتېدو په وجه نیمګړی پاتې شو خو د هغه زوي او لمسیانو یې ځینې برخې پرې ورزیاتې کړې.

په عقبات کتاب کې د اهل سنتو له خبرو، حدیثونو او سرچینو استفاده شوې ده. دغه کتاب د شیعه عالمانو له هرکلي او ستاینې سره مخامخ شوی دی.

د عبقات کتاب ځینې برخې په هند او بیا په ایران کې چاپ شوې. د دغه کتاب ځینې برخې د لنډیز په شکل او په ځینو موردونو کې په پوره توګه په عربۍ ژبه ژباړل شوې دي.

حیثیت او اهمیت

عبقات الانوار کتاب، د امامت په برخه کې ډېر مهم کتاب ګڼل کیږي.[۱] په دې کتاب کې د اعتقاداتو، تفسیر، حدیث، درایه، تاریخ، رجال، ادبیاتو او ... په زمینه کې ځینې بحثونه مطرح شوې دي.[۲] ویل شوي چې ځینې کسان د دغه کتاب په لوستلو سره شیعه شوې دي.[۳][یادونه۱]

شیعه عالمانو لکه میرزای شیرازي (وفات: ۱۳۱۲ق)، زین العابدین مازندراني (وفات: ۱۳۰۹ق)، محدث نوري (وفات: ۱۳۲۰ق) او سید محمد حسین شهرستاني (وفات: ۱۳۱۵ق) په دې کتاب تقریظ لیکلی دی.[۴] همداراز ځینو کسانو لکه میرزا ابوالفضل تهراني، سید محسن حکیم او شیخ عباس قمي،هغه بې ساری کتاب ګڼلی دی.[۵]

د کتاب د لیکوال په اړه

اصلي مقاله: میر حامد حسین هندي

میر حامد حسین هندي (وفات: ۱۳۰۶ق)، د هند شیعه عالم دی. هغه له لویو متکلمانو او د اسلام او شیعه مذهب له مدافعانو ګڼل شوی دی.[۶] هغه د شیعه په دفاع او د فقې په زمینې کې ځینې کتابونه لیکلې دي.[۷] ځینو کسانو د هغه تالیفات تر ۲۰۰ ټوکو زیات ګڼلې دي.[۸] میر حامد خپل ځینې اثار منجمله عبقات الانوار په فارسۍ لیکلي دي.[۹]

د لیکلو محرک

اصلي مقاله: تحفه اثنا عشریه (کتاب)

عبقات کتاب، د تحفه اثنا عشریه کتاب په رد او د امامت په دفاع کې لیکل شوی دی.[۱۰] د تحفه اثنا عشریه کتاب له دولسګونو برخو څخه اومه یې د امامت په اړه د شیعه په عقیدو په اعتراض کې لیکل شوې ده. په دې برخه کې، په ځینو ایتونو او روایتونو چې شیعه د حضرت علي(ع) د امامت د ثابتولو لپاره په هغو استناد کړی، کره کتنه شوې ده.[۱۱] عبقات الانوار کتاب د دغه برخې په تنقیدونو د ځواب لپاره لیکل شوی دی.[۱۲]

تحفه اثناعشریه، د شیعه عقایدو په رد او دغه مذهب ته د خلکو د ګروهنې د مخنیوي لپاره لیکل شوی دی.[۱۳] دا کتاب د هند د استوګن اهل سنت عالم عبدالعزیز دهلوي (وفات:۱۲۳۹ق) لیکلی دی[۱۴] میر حامد حسین په عبقات کې هغه د شاه صاحب په نوم یادوي.[۱۵] د میر حامد حسین په وینا په دې کتاب کې په شیعو ځینې تورونه لګول شوي چې له واقعیته لرې دي.[۱۶] محمد رضا حکیمي ویلی چې د تحفه اثنا عشریه کتاب خپرېدل د هند په مسلمانانو کې د کینې، کرکې اختلاف او تفرقې سبب شوی و.[۱۷]

د لیکوال روده

«په رښتیا عبقات، عظیم کتاب دی. دا یو بې پایه سمندر او ژور دریاب دی. دا شان کتاب د ولسونو په فرهنګ او نورو بشري افقونو کې هم ساری نه لري... دا دومره پوهه او ژورتیا، دا دومره معرفت او استقصا، دا د اطلاعاتو د لمنې پراختیا، دا دومره زیاته خبرتیا او مهارت.... دا قوام او ماده، دا ټول په رښتیا چې د فکر او تالیف په نړۍ او د انساني قدرتونو په ډګر کې یوه معجزه ده.[۱۸]»

د ځینو څېړاندو په وینا، عبقات کتاب، په تحفه اثنا عشریه کتاب کې مطرح شویو شبهو ته په ځواب کې له داسې دلایلو استفاده کړې چې د دواړو لورو له خوا د منلو وړ دي.[۱۹] لیکوال، د امامانو د امامت د اثبات لپاره، په اهل سنتو روایي سرچینو، د صحابه و په پوهې، او د اهل سنتو په منلو وړ قواعدو استناد کوي.[۲۰] په ځینو مواردو کې هم په تحفه او د دهلوي په نور اثارو کې د هغه له خپلو خبرو څخه، د دغه کتاب د ادعاګانو د ردولو لپاره استفاده کوي.[۲۱]

لیکوال په دې کتاب کې، اول د حدیث سند جاجوي او د هغه د معتبروالي له اثباته وروسته، د امام علي او نورو امامانو په امامت د هغه د دلالت څرنګوالی بیانوي[۲۲] د حدیثونو سند او متن، په دوو جدا برخو کې جاجول شوی دی.[۲۳]

د کتاب مینځپانګه

عبقات الانوار کتاب له دوو اصلي برخو جوړ شوی؛ لومړی برخه یې د هغو ایتونو د دلالت په اړه ده چې شیعیانو د امامت د اثبات لپاره په هغو استدلال کړی دی. د کتاب دغه برخه نه ده چاپ شوې؛ خو ویل شوي چې په هند کې د رجب علي خان په کتابتون او د مولف په کتابتون کې د هغه یوه نسخه موجوده ده.[۲۴] په دې برخه کې، د ولایت آیت، د تطهیر آیت، د مودت آیت، د مباهله آیت، د هادي آیت او د السابقون آیت مطرح شوی دی.[۲۵]

د کتاب دوهمه برخه هغو روایتونو ته ځانګړې ده چې ترې د امامت د اثبات لپاره استفاده شوې او هغه شبهې چې تحفه اثناعشریه د دغه روایتونو په اړه راوړې، ورته ځواب ورکړل شوی دی.[۲۶] دغه روایتونه په دې ډول دي:

د مولف د زوي او لمسي لخوا د کتاب بشپړتیا

میر حامد حسین هندي د کتاب له بشپړولو مخکې له دنیا لاړ.[۲۸] له دې امله د هغه له وفاته وروسته یې زوی سید ناصر په کتاب ځینې برخې ورزیاتې کړې چې دا دي:[۲۹]

همداراز د حامد حسین لمسي محمد سعید، لاندینۍ برخې په دغه کتاب ورزیاتې کړې دي:

  • د مناصبه حدیث: هغه روایت چې د علي دښمن یې کافر بللی دی.
  • د رایت حدیث: هغه حدیث چې حضرت علي(ع) یې د خدای او د هغه د پېغمبر محبوب بللی دی.[۳۰]
  • په نفحات الازهار فی خلاصه عبقات الانوار، کتاب کې د سید علی میلاني په وینا، د خیبر حدیث یوازې د سند له مخې جاجول شوی. همداراز د علی مع الحق حدیث نالیکلی پاتې دی.[۳۱]
د نفحات الازهار په پشتۍ انځور

خپرېدل

د عبقات الانوار کتاب لومړی ټوک په ۱۲۹۳ق کال کې د هند په لکهنو کې چاپ شو.[۳۲] بیا د دې کتاب لومړي ټوک په ۱۳۷۳ق کال کې په تهران کې چاپ شو.[۳۳] د ثقلین حدیث برخه په شپږو ټوکو کې په ۱۳۸۰ق کال کې په اصفهان کې چاپ شوه.[۳۴] د دغه کتاب غدیر برخه د غلامرضا بروجردي په څېړنه او سمونه په ۱۴۰۴ق تر ۱۴۱۱ ق کلونو کې په ۱۱ ټوکو کې په قم کې چاپ شوې ده.[۳۵]

ژباړه او لنډیز

مونوګراف

سواطع الانوار فی تقریظات عبقات الانوار لیک د عباس انصاري هندي شیرواني. لیکوال په دې کتاب کې ۲۷ تقریظه چې پر عبقات الانوار لیکل شوي، راغونډ کړې دي.[۴۱]

فوټ نوټ

  1. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱.
  2. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۷۸.
  3. مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۳، ص۳۷۸.
  4. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱۰-۱۱۶.
  5. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱۸-۱۲۰.
  6. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۳۸۱.
  7. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۳۸۱.
  8. مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۳، ص۳۷۹.
  9. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۳۸۱.
  10. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۲۱۴.
  11. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۷.
  12. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۷.
  13. حسینی میلانی، قادتنا کیف نعرفهم، ۱۴۲۸، ج۵، ص۳۲۲.
  14. حسینی میلانی، قادتنا کیف نعرفهم، ۱۴۲۸، ج۵، ص۳۲۲.
  15. هندی، عبقات الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۵۴.
  16. هندی، عبقات الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۵۴.
  17. حکیمی، میرحامدحسین، ۱۳۸۶ش، ص۱۱۷-۱۱۸.
  18. حکیمی، میرحامدحسین، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۸.
  19. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰-۳۱.
  20. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۷-۵۶.
  21. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۵۷.
  22. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۳-۳۷.
  23. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۲۱.
  24. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۲۱۴.
  25. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۷-۲۸.
  26. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۲۱۴.
  27. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۸ و ص۱۲۲.
  28. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۸ و ص۱۲۲.
  29. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۸-۲۹ و ص۱۲۲.
  30. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۸-۲۹ و ص۱۲۲.
  31. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۹ و ص۱۲۲-۱۲۳.
  32. هندی، عبقات الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۵۹ و ص۷۱.
  33. هندی، عبقات الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰ و ص۷۱.
  34. هندی، عبقات الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰.
  35. صحتی سردرودی، «عبقات الانوار کاری کارستان»، ص۱۰۲.
  36. صحتی سردرودی، «عبقات الانوار کاری کارستان»، ص۱۰۲.
  37. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۲۵.
  38. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۲.
  39. صحتی سردرودی، «عبقات الانوار کاری کارستان»، ص۱۰۲.
  40. صحتی سردرودی، «عبقات الانوار کاری کارستان»، ص۱۰۲.
  41. حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱۰-۱۱۱.

سرچينې

  • آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق.
  • امین، سید محسن، اعیان الشیعه، تصحیح حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
  • حسینی میلانی، علی، نفحات الازهار فی خلاصة عبقات الانوار، قم، الحقائق، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.
  • حسینی میلانی، محمدهادی، قادتنا کیف نعرفهم، تحقیق محمدعلی میلانی، قم، الحقائق، چاپ دوم، ۱۴۲۸ق.
  • حکیمی، محمدرضا، میرحامدحسین، قم، دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة او اللقب، تهران، خیام، چاپ سوم، ۱۳۶۹ش.
  • هندی، میر حامدحسین، عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار، تصحیح غلامرضا بروجردی، قم، مؤسسة المعارف الاسلامیه، ۱۴۰۴ق.
  • صحتی سردرودی، محمد، «عبقات الانوار کاری کارستان»، آینه پژوهش، شماره۶۶، بهمن و اسفند ۱۳۷۹ش.

بهرنۍ لینکونه