د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا

د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا

د صحیفه سجادیه لاسوند نسخه، د احمد نیریزي لخوا لیکل شوی، د ۱۱۴۵ قمري کال
د دعا او زیارت معلومات
موضوع	د سختیو او پیچلتیا په وخت کې دعا
مأثور/غیرمأثور	مأثور
څخه صادر شوی	امام سجاد(ع)
راوی	متوکل بن هارون بلخي
شیعه سرچینې	صحیفه سجادیه
مشهور دعاګانې او زیارتونه
توسل دعا • کمیل دعا • ندبه دعا • سمات دعا • فرج دعا • ابوحمزه ثمالي دعا • عاشورا زیارت • جامعه کبیره زیارت • وارث زیارت • امین الله زیارت • اربعین زیارت

د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا د امام سجاد(ع) له مأثورو دعاګانو څخه ده چې د سختیو او پیچلتیا په وخت کې لوستل کیږي. په دغه لمنځ کښې امام سجاد(ع) د تهذیب نفس سختيو ته اشاره کړې او له خدايه د رحمت او پراخې روزۍ غوښتنه کوي. په دې لمنځ کې له الله پرته پر بل چا باندې د توکل کولو عواقب او د حسد کوونکي انسان ځانګړنې بیان شوي دي. امام په دغه مقام کښې له خداے پاک څخه د خپلو دندو په ترسره کولو کښې د رضا او کاميابۍ غوښتنه کوي او په خوشحالۍ او غصه کښې او په دوستۍ او دښمنۍ کې په اعتدال باندې تاکيد کوي.

دوه ویشتمه دعا د صحیفه سجادیه په ځینې شرحو لکه دیار عاشقان د حسین انصاریان لیکلی او شهود و شناخت د حسن ممدوحي کرمانشاهي په فارسۍ ژبه لیکلی او په ریاض السالکین د سید علي خان مدني په عربۍ ژبه لیکلی شرحې کې راغلې ده.

تعلیمات

د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا، د سختیو او پیچلتیا په وخت کې دعا ده. په شهود و شناخت کتا ب کې د ممدوحي کرمانشاهي په وینا، د دعا بیلا بیلې برخې د دې څرګندونه کوي چې امام سجاد(ع) په ټولو حالتونو کې(سختۍ او ښکیلیدو، مصیبتونو او نورو) کې یواځې خدای ته تسلیم دی او د زمانې بدلونونه په هغه کې کوم بدلون نه راولي. د دې دعا تعلیمات دا دي:

• د تهذیب نفس سختي
• الهی توفیق د انسان د ودې او لوړتیا لپاره اړین دی
• په هغه کارونو کې د بریالیتوب غوښتنه کول چې د خدای د خوښۍ سبب کیږي
• د انتخاب مسئولیت قبلولو واک د انسان له ځانګړو امتیازاتو څخه دی
• د خدای رضا، د لارښوونې عامل
• د ستونزو په مقابل کې د ضعف او بې صبرۍ اعتراف کول
• د سختۍ او مصیبت سخت شونه او د پراخ رزق غوښتنه
• د خدای د رحمت غوښتنه کول
• دا غوښتنه کول چې خلکو ته پری نه ښودی شي
• بې له خدایه بل چا ته د پری ښودلو پایلی (مهجوریت، محرومیت، زبادل او غندل...)
• د بې نیازۍ تر حده د بخښښ غوښته
• د دندو د ترسره کولو توان نلرل که چیرې خپل ځان ته پریښودل شي
• د ژوند په ټولو چارو کې د خدای د ځانګړې پاملرنې غوښتنه کول
• د خدای فضل او عظمت سره د امید په سیوري له نورو بې نیازي
• د حسد څخه د خلاصون او د ګناهونو څخه د مخنیوي غوښتنه کول
• د خدای له احکامو څخه د غفلت په حالت کې له خدایه د بخښنې غوښتل
• د رضا د مقام غوښتنه، د ښو نعمتونو غوښتنه، د عزت او روغتیا د ساتلو غوښتنه
• د واجباتو د ادا کولو توفیق غوښتل
• خالصو کارونو ته د ګروهنې غوښته
• نیک عمل ته ګروهنه او له بدو چارو نفرت
• په دنیا کې د زهد غوښتنه
• د خلکو تر مینځ د ژوند لپاره د نور غوښته او له تیارو او شک او شبهو د خلاصون غوښته
• د بندګۍ د ذلت احساس او خدای له عذابه د وېرې او جزا ته د شوق لپاره دعا کول
• له عذابه وېره او جزا ته شوق (د انسان په ترقۍ کې لذت ته د هغه د ګروهنې او له سختو د تښتیدلو رول)
• د دنیا او آخرت د کار د اصلاح لپاره دعا
• د خدای تعالی د نعمتونو شکر
• د حسادت خطر او د حسد کوونکي ځانګړتیاوې: (په الهي نظام باندې نیوکه، او د نورو په هوساینې خپه کیدل)
• په خوشحالۍ او غصې، په دوستۍ او دښمنۍ کې له اعتداله کار اخستل
• د هوساینې او ارامښت په حال کې او د سختۍ او اضطرار په حال کې د خالصانه دعا غوښته
• خالصه دعا.

شرحې

دوه ویشتمه دعا د صحیفه سجادیه په شرحو لکه دیار عاشقان د حسین انصاریان په کتاب کې، په شهود و شناخت د محمد حسن ممدوحي کرمانشاهي په کتاب کې او شرح و ترجمه صحیفه سجادیه د سید احمد فهري په کتاب کې په فارسۍ ژبه شرحه شوې ده.

د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا همدارنګ په ځینې کتابونو لکه ریاض السالکین د سید علي خان مدني کتاب، فی ظلال الصحیفه السجادیه د محمد جواد مغنیه کتاب، ریاض العارفین د محمد بن محمد دارابي تالیف او آفاق الروح د سید محمد حسین فضل‌ الله لیکلی کتاب کې په عربۍ ژبه شرحې شوې ده. د دې دعا ګران ټکي په ځینې لغوي شرحو لکه تعلیقات علی الصحیفه السجادیه د فیض کاشاني کتاب او شرح الصحیفه السجادیه د عزالدین جزائري کتابونو کې په تفصیل سره راغلي دي.

متن او ترجمه

د صحیفه سجادیه دوه ویشتمه دعا

متن

ترجمه

وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الْجَهْدِ وَ تَعَسُّرِ الْأُمُورِ (۱) اللَّهُمَّ إِنَّک کلَّفْتَنِی مِنْ نَفْسِی مَا أَنْتَ أَمْلَک بِهِ مِنِّی، وَ قُدْرَتُک عَلَیهِ وَ عَلَی أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِی، فَأَعْطِنِی مِنْ نَفْسِی مَا یرْضِیک عَنِّی، وَ خُذْ لِنَفْسِک رِضَاهَا مِنْ نَفْسِی فِی عَافِیةٍ. (۲) اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِی بِالْجَهْدِ، وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَی الْبَلَاءِ، وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَی الْفَقْرِ، فَلَا تَحْظُرْ عَلَی رِزْقِی، وَ لَا تَکلْنِی إِلَی خَلْقِک، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِی، وَ تَوَلَّ کفَایتِی. (۳) وَ انْظُرْ إِلَی وَ انْظُرْ لِی فِی جَمِیعِ أُمُورِی، فَإِنَّک إِنْ وَکلْتَنِی إِلَی نَفْسِی عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِیهِ مَصْلَحَتُهَا، وَ إِنْ وَکلْتَنِی إِلَی خَلْقِک تَجَهَّمُونِی، وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِی إِلَی قَرَابَتِی حَرَمُونِی، وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِیلًا نَکداً، وَ مَنُّوا عَلَی طَوِیلًا، وَ ذَمُّوا کثِیراً. (۴) فَبِفَضْلِک، اللَّهُمَّ، فَأَغْنِنِی، وَ بِعَظَمَتِک فَانْعَشْنِی، وَ بِسَعَتِک، فَابْسُطْ یدِی، وَ بِمَا عِنْدَک فَاکفِنِی. (۵) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ خَلِّصْنِی مِنَ الْحَسَدِ، وَ احْصُرْنِی عَنِ الذُّنُوبِ، وَ وَرِّعْنِی عَنِ الْمَحَارِمِ، وَ لَا تُجَرِّئْنِی عَلَی الْمَعَاصِی، وَ اجْعَلْ هَوَای عِنْدَک، وَ رِضَای فِیمَا یرِدُ عَلَی مِنْک، وَ بَارِک لِی فِیمَا رَزَقْتَنِی وَ فِیمَا خَوَّلْتَنِی وَ فِیمَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَی، وَ اجْعَلْنِی فِی کلِّ حَالاتِی مَحْفُوظاً مَکلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً. (۶) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ عَنِّی کلَّ مَا أَلْزَمْتَنِیهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَی لَک فِی وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِک أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِک وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِک بَدَنِی، وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِی، وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِی، وَ لَمْ یسَعْهُ مَالِی وَ لَا ذَاتُ یدِی، ذَکرْتُهُ أَوْ نَسِیتُهُ. (۷) هُوَ، یا رَبِّ، مِمَّا قَدْ أَحْصَیتَهُ عَلَی وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِی، فَأَدِّهِ عَنِّی مِنْ جَزِیلِ عَطِیتِک وَ کثِیرِ مَا عِنْدَک، فَإِنَّک وَاسِعٌ کرِیمٌ، حَتَّی لَا یبْقَی عَلَی شَیءٌ مِنْهُ تُرِیدُ أَنْ تُقَاصَّنِی بِهِ مِنْ حَسَنَاتِی، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَیئَاتِی یوْمَ أَلْقَاک یا رَبِّ. (۸) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی الرَّغْبَةَ فِی الْعَمَلِ لَک لِآخِرَتِی حَتَّی أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِک مِنْ قَلْبِی، وَ حَتَّی یکونَ الْغَالِبُ عَلَی الزُّهْدَ فِی دُنْیای، وَ حَتَّی أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً، وَ آمَنَ مِنَ السَّیئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً، وَ هَبْ لِی نُوراً أَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ، وَ أَهْتَدِی بِهِ فِی الظُّلُمَاتِ، وَ أَسْتَضِیءُ بِهِ مِنَ الشَّک وَ الشُّبُهَاتِ (۹) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی خَوْفَ غَمِّ الْوَعِیدِ، وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّی أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوک لَهُ، وَ کأْبَةَ مَا أَسْتَجِیرُ بِک مِنْهُ (۱۰) اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا یصْلِحُنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیای وَ آخِرَتِی فَکنْ بِحَوَائِجِی حَفِیاً. (۱۱) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنِی الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِیرِی فِی الشُّکرِ لَک بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَی فِی الْیسْرِ وَ الْعُسْرِ وَ الصِّحَّةِ وَ السَّقَمِ، حَتَّی أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِی رَوْحَ الرِّضَا وَ طُمَأْنِینَةَ النَّفْسِ مِنِّی بِمَا یجِبُ لَک فِیمَا یحْدُثُ فِی حَالِ الْخَوْفِ وَ الْأَمْنِ وَ الرِّضَا وَ السُّخْطِ وَ الضَّرِّ وَ النَّفْعِ. (۱۲) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی سَلَامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّی لَا أَحْسُدَ أَحَداً مِنْ خَلْقِک عَلَی شَیءٍ مِنْ فَضْلِک، وَ حَتَّی لَا أَرَی نِعْمَةً مِنْ نِعَمِک عَلَی أَحَدٍ مِنْ خَلْقِک فِی دِینٍ أَوْ دُنْیا أَوْ عَافِیةٍ أَوْ تَقْوَی أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِی أَفْضَلَ ذَلِک بِک وَ مِنْک وَحْدَک لَا شَرِیک لَک. (۱۳) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَایا، وَ الِاحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ فِی حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ، حَتَّی أَکونَ بِمَا یرِدُ عَلَی مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ، عَامِلًا بِطَاعَتِک، مُؤْثِراً لِرِضَاک عَلَی مَا سِوَاهُمَا فِی الْأَوْلِیاءِ وَ الْأَعْدَاءِ، حَتَّی یأْمَنَ عَدُوِّی مِنْ ظُلْمِی وَ جَوْرِی، وَ ییأَسَ وَلِیی مِنْ مَیلِی وَ انْحِطَاطِ هَوَای (۱۴) وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ یدْعُوک مُخْلِصاً فِی الرَّخَاءِ دُعَاءَ الْمُخْلِصِینَ الْمُضْطَرِّینَ لَک فِی الدُّعَاءِ، إِنَّک حَمِیدٌ مَجِیدٌ.

په سختیو او د کارونو په پيچلتیاو کې د هغه حضرت (امام سجاد علیه السلام) دعا (1) اى زما څښتنه تا چې د ځان د سمولو او د نفس د سيخولو په لړ كې كومې دندې ماته سپارلي په هغو باندې ته تر ما زيات وس لرى او ستا طاقت او وس په دغې چارې او پخپله پرما زما تر قوته زيات دے نو ماته دهغو كړو توفيق را چې ته پري خوشحاليږې او د روغتيا او سلامتيا په حال كې د خپلې رضا تقاضې له ما پوره كانده. (2) اى څښتنه! زه د سختۍ په وړاندې همت، د مصيبت په مخكې زغم او د بيوزلۍ او فقيرۍ په وړاندې طاقت نه لرم نو زما روزى مه كموه او ما خپل مخلوق ته مه پريږده بلكه بې له واسطې زما اړتيا پوره كړه او پخپله زما چاره راوكا. (3) په ما د رحم نظر وكړه ځكه چې كه زه دې په خپل حال ايله كړم نو د خپلو دندو له سر ته رسولو عاجزه يم اوپه كومو كارونو كې مې چې خير دے هغه به ونه كولے شم او كه زه دې خلكو ته پريښودم نو په تريو تندى به راګورى او كه خپلوانو ته دې حواله كړم نو نهيلے به مې كړى او كه را هم كا نو لږ او ناخوښ، او احسان به راباندى لانور اړوى او تر حده وتلى بد به هم راپسې وايې (4) نو اى زما څښتنه ته په خپل فضل او كرم سره ما بې نيازه كړه او د خپل سترتوب او لوړ توب په وسيله زما حاجت پوره كانده او په خپلې وسمنۍ او شتمنۍ سره مې لاس پراخ كانده او په خپلو نعمتونو مې له نورو بې نــيازه كانده (5) اى الله! رحمت واستوه پر محمد (ص) او د هغوى پر آل او ماله ځيله وژغوره او د ګناهانو له كولو مې تم كانده او له حرامو كارونو د بچ كيدو توفيق راكړه او د ګناهانو جرائت مه راكوه او زما غوښتنه او ګروهنه په ځان پورې وتړه او زما خوښى په هغو څيزونو كې وټاكه چې ستا لخوا په ما راځى او په رزق شيندنې او پيرزوينې كې پراختيا راكانده او ما په هر حال كې په خپلې ساتنې پناه، پرده او څارنې كې لره. (6) اى څښتنه رحمت وليږه پر محمد (ص) او د هغه پر آل او ماته د هر ډول مننې او اطاعت توفيق راكړه چې تا د ځان يا له خپلو مخلوقاتو څخه د كوم يو لپاره په ما واجب او ضرورى كړى وى كه څه هم د هغه د كولو توان مې په بدن كې نه وى او زما طاقت د هغه په وړاندې كم وى او زما له وسه بهر وى او زما حال او شته د هغه ځاى او ګنجايش نه لرى هغه ماته ياد وى يا مې هير وى (7) نو هغه خو اى زما روزونكيه له هغو څيزونو دى چې هغه دې زما په غاړه شميرلى دى خو ما په ځاى نه دى راوړى نو په خپل پراخ رحمت او پريمانه ښيندنې دا كمښت پوره كانده ځكه چې ته وسيال او كريم يې د دې لپاره چې اى پالونكيه په كومه ورځ چې زه ستا ليدنې ته درشم نو په دغو كې كومه داسې خبره زما په غاړه نه وى پاتې چې ته د هغو په وجه وغواړي زما نيكۍ كمې يا بدۍ زياتې كاندي. (۸) اى څښتنه! رحمت وليږه پر محمد (ص) او د هغه پر آل او آخرت ته په پام سره يوازې تاته ګروهه او رغبت راكړه تر دي چې زه په خپل زړه كې د دې ګروهنې د سموالى احساس وكړم او په دنيا كې د زهد او بى رغبتۍ جذبه پر ما بر شى او نيك كارونه په مينه وكړم او د ويرې او ډار په وجه له بدو كړو خوندى شم او ماته د علم او پوهې داسې نور راكانده چې د هغې په رڼا كې په خلكو كې نيغ او بې خنډه ګرځم او په هغه سره په تيارو كې لاره ومومم او د شكونو او شوبو په تورتمونو كې رڼا ووينم (او خپله مزبوته عقیده او د ایمان نور ترلاسه کړم) (۹) اى خدايه پر محمد (ص) او د هغه پر آل رحمت وليږه او د عذاب د سختۍ ويره او د آخرت د ثواب شوق زما په دننه كې پيدا كړه د دې لپاره چې څه درځنې غواړم د هغه خوند او له څه چې پناه غواړم د هغه تراخه وڅكم (۱۰) اى خدايه په كومو څيزونو پورې چې زما دين او د دنيا هوساينه تړلې ده هغه ته ښه پيژنې نو زما اړتياوو ته ځير پام وكړه (۱۱) اى خدايه رحمت وليږه پر محمد (ص) او د هغوى پر آل او په پراخ لاسۍ، تنګ لاسۍ او روغيتا او ناروغۍ كې چې دې كوم نعمتونه پيرزو كړى د هغو د شكر په ايستلو كې  د كوتاهۍ او لنډون په وخت كې ماته د حقو د اعتراف توفيق راكړه چې زه د امن او ويرې رضا او قهر، او تاوان او ګټې په وخت ستا د دندو په سرته رسولو كې د زړه كرار او د نفس ډاډ محسوس كړم (۱۲) اى خدايه پر محمد (ص) او د هغه پر آل رحمت وليږه او زما سينه له حسد او ځيله  پاكه كړه چې زه په مخلوقاتو كې له چا سره چې تا ورته په خپل فضل او سخا سره څه وركړى دى حسد ونه كړم تر دې چې زه ستاله نعمتونو كوم نعمت كه هغه له دين سره اړه لرى او كه له دنيا سره، له روغتيا او هوساينې سره كه له تقوى سره، له پراخ رزقۍ سره متعلق وى كه له اسانۍ سره په مخلوقاتو كې له چاسره ونه كتلی شم خو دا چې ستا په وسيله او له تا، او له تا اى يوازينى او واحد خدايه تر هغه د لا غوره څيز ارمان وكړم (۱۳) اى څښتنه پر محمد (ص) او د هغه پر آل رحمت وليږه او د دنيا او د آخرت په چارو كې كه هغه د رضامندۍ په حال كې وى او كه د غضب، ماته له خطاګانو د حفاظت او له ښويدنو د ډډې كولو توفيق راكانده تر دې چې د غضب او رضا په حالتونو كې كه څه راپيښ شى زه په يو حال پاتې شم او ستا په لاره روان ووسم او د دوست او دښنه په باب ستا خوښي او مننه تر نورو څيزونو مخكې كړم تر دې چې دښمن ته زما د ظلم او زياتى هيڅ انديښنه پاتې نه شى او زما ملګرى هم د دوستۍ او ملګرتيا په څپو كې له بهيدو نهيلی شى (۱۴) او ما له هغو كسانو وګرځوه چې د راحتۍ او پراختيا په مهال كې په پوره اخلاص سره د هغو مخلصانو په شان دعا كوى چې د سختۍ مجبورۍ او لاچارۍ په حال كې لاس په دعا وى بې شكه چې ته د ستاينې وړ او ستایلی شوی او ستر يې.

بهرنۍ لینک

• (د صحیفه سجادیه د دوه ویشتمه دعا متن او اوډیو) متن و صوت دعای بیست و دوم صحیفه سجادیه