د صحیفه سجادیه شپږ دیرشمه دعا
 د صحیفه سجادیه لاسوند نسخه، د عبدالله یزدي په نسخ خط کې، د ۱۱۰۲ قمري کال د شعبان میاشت کې لیکل شوې | |
| د دعا او زیارت معلومات | |
|---|---|
| موضوع | د بریښنا او تالندې په وخت دعا |
| مأثور/غیرمأثور | مأثور |
| څخه صادر شوی | امام سجاد(ع) |
| راوی | متوکل بن هارون بلخي |
| شیعه سرچینې | صحیفه سجادیه |
| مشهور دعاګانې او زیارتونه | |
| توسل دعا • کمیل دعا • ندبه دعا • سمات دعا • فرج دعا • ابوحمزه ثمالي دعا • عاشورا زیارت • جامعه کبیره زیارت • وارث زیارت • امین الله زیارت • اربعین زیارت | |
د صحیفه سجادیه شپږ دیرشمه دعا د امام سجاد(ع) له مأثورو دعاګانو څخه ده چې کله به يې په اسمان کې ورېځې او برېښنا لیدی او د تندر اواز به یې اوریده نو دا دعا به یې تلاوت کوله. په دغه دعا کښې امام سجاد(ع) تندر او برق د خداے نښانونه ګڼي او له خداے پاک څخه د ګټور باران غوښتنه کوي. په دې دعا کې هغه د بدۍ څخه د مخنیوي لپاره د دعا او ژړا په اړتیا هم ټینګار کوي او انسان د الهی قدرت په وړاندې د دفاع له کولو ناتوانه ګڼي.
شپږ دیرشمه دعا د صحيفه سجاديه په شرحو لکه د حسن ممدوحي کرمانشاهي په کتاب شهود او شناخت کې په فارسي ژبه او په عربي ژبه د سيد علي خان مدني په رياض السالکين کتاب کې شرحه شوې ده.
تعلیمات
شپږ دیرشمه دعا، په صحیفه سجادیه کې د امام سجاد(ع) له دعاګانو څخه یوه ده چې هغه په ورېځو او د بریښنا د لیدلو په وخت کې تلاوتوله. د سید محمد حسین فضل الله په کتاب آفاق الروح کې راغلي دي چې دا دعا په دې اړه ده چې انسان طبیعي پیښو ته څنګه ګوري. د هغه په وينا، دا دعا د حضرت زين العابدين(ع) د روحي ځانګړتياوو نښه ده، چې د نړۍ هر څه ته د خداى د وجود د نښې په سترګه ګوري او د شکر موقع یې ګڼي چې د خداى نعمتونه ورسره زیات شي او بدۍ له انسانانو لری شي.[۱] د دې دعا په شرحې کې د ممدوحي کرمانشاهي په وینا رښتینی مؤمن د وجود نظام په هره شېبه کې د خدای د ارادې او ځواک په اختیار کې ویني او له هرې پیښې څخه الله پاک ته د پاملرنې لپاره کار اخلي.[۲] د دې دعا تعلیمات په لاندې ډول دي:
- تندر، ورېځې او باران د خدای د قدرت نښې دي
- د مخلوق په طبیعي او قانون لرونکي نظام باندې د خدای واکمني
- د نړۍ له طبیعي سیسټم سره د انسان د ژوند نږدې اړیکې
- د ګټور باران غوښتنه کول او د باران له امله د هیڅ زیان د نه پیښیدلو غوښته
- له شر څخه د خلاصون لپاره د خدای درګاه ته دعا
- له خدایه پرته بل چا ته د نه پریښودو غوښته
- د بې وزلۍ او وچکالۍ په پایله کې مزاج او بد چلند
- سوکالي او د انسان روغتیا د خدای د بخښښ په رڼا کې
- د الهي غضب په وړاندې د دفاع توان نه لرل
- د الهی مطلق قدرت پراختیا
- د خدای له بې پایه نعمتونو څخه مننه
- د خدای له خوا د لږې ستاینې قبلیدل
- د هر چا خدای پاک ته بیرته ورستنېدل[۳]
شرحې
شپږ دیرشمه دعا د صحیفه سجادیه په شرحو کې بیان شوې ده، لکه د محمد حسن ممدوحی کرمانشاهي په کتاب شهود او شناخت کې،[۴] او د صحیفه سجادیه په ترجمه او شرحه کې چې په فارسي ژبه سید احمد فهري لیکلی[۵] راغلې ده.
د صحیفه سجادیه شپږ دیرشمه دعا همدارنګ د سید علي خان مدني په کتاب ریاض السالکین کی،[۶] فی ظلال الصحیفه السجادیه د محمد جواد مغنیه کتاب،[۷] ریاض العارفین د محمد بن محمد دارابي په کتاب کی[۸] او افاق الروح چې د سيد محمد حسين فضل الله لخوا ليکل شوی دی[۹] په عربي ژبه بيان شوی دی. د دې دعا کلمات په لغوي شرحو کې تشریح شوې ده لکه د فیض کاشاني شرحه تعلیقات علي الصحفه السجادیه[۱۰] او د عزالدین الجزایري لیکلی شرح الصحیفه السجادیه کې راغلې ده.[۱۱]
متن او ترجمه
| متن | ترجمه[۱۲] |
|---|---|
(۱) اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَيْنِ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِكَ، وَ هَذَيْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِكَ، يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ. (۲) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْزِلْ عَلَيْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَكَتَهَا، وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا، وَ لَا تُصِبْنَا فِيهَا بِآفَةٍ، وَ لَا تُرْسِلْ عَلَى مَعَايِشِنَا عَاهَةً. (۳) اللَّهُمَّ وَ إِنْ كُنْتَ بَعَثْتَهَا نَقِمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فَإِنَّا نَسْتَجِيرُكَ مِنْ غَضَبِكَ، وَ نَبْتَهِلُ إِلَيْكَ فِي سُؤَالِ عَفْوِكَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِكِينَ، وَ أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِكَ عَلَى الْمُلْحِدِينَ. (۴) اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْيَاكَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِكَ، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْكَ بِغَيْرِكَ، وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ كَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّكَ، فَإِنَّ الْغَنِيَّ مَنْ أَغْنَيْتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَيْتَ (۵) مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَكَ دِفَاعٌ، وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِنَاعٌ، تَحْكُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِي بِمَا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ (۶) فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَقَيْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ، وَ لَكَ الشُّكْرُ عَلَى مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِينَ وَرَاءَهُ، حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ (۷) إِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسِيمِ الْمِنَنِ، الْوَهَّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ، الْقَابِلُ يَسِيرَ الْحَمْدِ، الشَّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، إِلَيْكَ الْمَصِيرُ.
|
1. اى څښتنه! دا وريځې او بريښنا ستا له نښو دوه نښې او ستا له خدمت كوونكو دوه خدمت ګزار دى چې له ګټه رسوونكى رحمت او تاوان رسوونكې سزا سره روانې دى نو اوس د دوى په وسيله داسې باران مه وروه چې د ضرر او زيان سوب شى او مه د دوى له امله موږ ته د بلا او مصيبت جامې اغونده. 2. خدايه! پر محمد(ص) او د هغوى پر آل رحمت وليږه او د دغو وريځو ګټه او فايده او بركت پر موږ نازل كړه او د تاوان او ضرر مخ يې راځنې واړوه او موږ ته ترې هيڅ نقصان مه رارسوه او زموږ د روزګار په چارو تباهى مه راكوزوه. 3. اى څښتنه كه دا وريځې تا د عذاب په توګه راليږلى وى نو بيا موږ ستاله له قهره هم ستا لمنې ته پناه دروړو او د بخښنې او عفوې لپاره تا ته په ځمكه لوغړيږو نو د خپل عذاب لورے مشركانو ته واړوه او د عذاب ژرنده په كافرانو وچلوه 4. اى خدايه زموږ د ښارونو وچكالى په خړوبولو سره ليرې كانده او زموږ د زړه وسوسې د رزق په وسيله وغړوه او له خپل وره زموږ د مخ په اړولو سره زموږ پام نورو ته مه ګرځوه او له موږ ټولو د خپل رحمت سرچينه مه غوڅوه 5. ستا د دفاع پرته له بل چا سره د دفاع وس نشته او ستا له عذابه د هیچا د ساتنې وسیله نشته؛ تاسو قضاوت وکړئ څوک چې وغواړئ، هر څه چې غواړئ؛ او ته چې د چا په اړه چې وغواړې امر کوې. 6. تعريفونه تالره دى چې تا مونږ له بلاګانو خوندى كړو او مننه تالره ده چې نعمتونه دې راولورول داسې لمانځنه چې د ټولو لمانځونكو حمدونه شاته پريږدى او داسې لمانځنه چې د خداى د اسمان او ځمكې چاپيريال ډك كاندى ځكه چې
|
فوټ نوټ
- ↑ فضلالله، آفاق الروح، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۲۲-۲۲۳.
- ↑ ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۱۹۱.
- ↑ ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۱۹۱-۲۰۶؛ شرح فرازهای دعای سی و ششم از سایت عرفان.
- ↑ ممدوحی، کتاب شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۱۸۹-۲۰۶.
- ↑ فهری، شرح و تفسیر صحیفه سجادیه، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۹۵-۹۸.
- ↑ مدنی شیرازی، ریاض السالکین، ۱۴۳۵ق، ج۵، ص۱۹۹-۲۲۰.
- ↑ مغنیه، فی ظلال الصحیفه، ۱۴۲۸ق، ص۴۳۱-۴۳۴.
- ↑ دارابی، ریاض العارفین، ۱۳۷۹ش، ص۴۵۷-۴۶۲.
- ↑ فضلالله، آفاق الروح، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۲۳-۲۳۲.
- ↑ فیض کاشانی، تعلیقات علی الصحیفه السجادیه، ۱۴۰۷ق، ص۷۳.
- ↑ جزایری، شرح الصحیفه السجادیه، ۱۴۰۲، ص۱۸۶-۱۸۸.
- ↑ (په پارسي ژبه کښې)ترجمه از شیخ حسین انصاریان.
سرچينې
- جزایری، عزالدین، شرح الصحیفة السجادیة، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۲ق.
- دارابی، محمد بن محمد، ریاض العارفین فی شرح الصحیفه السجادیه، تحقیق حسین درگاهی، تهران، نشر اسوه، ۱۳۷۹ش.
- فضلالله، سید محمدحسین، آفاق الروح، بیروت، دارالمالک، ۱۴۲۰ق.
- فهری، سیداحمد، شرح و ترجمه صحیفه سجادیه، تهران، اسوه، ۱۳۸۸ش.
- فیض کاشانی، محمد بن مرتضی، تعلیقات علی الصحیفه السجادیه، تهران، مؤسسه البحوث و التحقیقات الثقافیه، ۱۴۰۷ق.
- مدنی شیرازی، سید علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۳۵ق.
- مغنیه، محمدجواد، فی ظلال الصحیفه السجادیه، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۸ق.
- ممدوحی کرمانشاهی، حسن، شهود و شناخت، ترجمه و شرح صحیفه سجادیه، مقدمه آیتالله جوادی آملی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش.