منځپانگې ته ورتلل

روضة النبي

د wikishia لخوا

رَوْضَةُ النَّبي، روضهٔ مُطَهّره او روضهٔ شَریفه په نبوي جومات کې د منبر او نبوي حجرې ترمنځ هغه برخه ده چې رسول الله(ص) د جنت له باغونو څخه بللې ده. زیارت کوونکي په دې ځای کې عبادت کوي او د دې ځای د عبادت د اهمیت له امله، تل په کې ګڼه ګوڼه وي او روضې ته ننوتل په نوبتي ډول ترسره کیږي.

د روضة النبي موقعیت د مسجد النبي په جنوبی برخه کی

روضة النبي د منبر او نبوي حجرې ترمنځ موقعیت لري او محراب، چې د رسول الله(ص) د لمانځه ځای و، هم په دې کې شامل دی. روضه د نبوي مسجد په سویل ختیځ کې پرته ده او د هغې محدوده له ختیځ څخه د رسول الله(ص) کور، له سویل څخه د رسول الله(ص) د زمانې د مسجد دیوال او له لویدیځ څخه منبر ته رسېږي. د شیعه عالمانو زیاتره په دې باور دي چې حضرت فاطمه(س) په روضه کې خاورو ته سپارل شوې ده. همدارنګه د رسول الله(ص) منبر، چې پرې یې خطبې ویلې، او د نبوي مسجد یو شمېر ستنې هم په روضه کې دي.

د رسول الله(ص) محراب چې په روضه شریفه کې موقعیت لري.[۱]

د روضة النبي اهمیت

روضة النبي د نبوي مسجد یوه برخه ده.[۲] دا ځای د منبر او د رسول الله(ص) د کور ترمنځ موقعیت لري او د یو روایت له مخې، رسول الله(ص) دا د «روضةٌ من ریاض الجنة؛ د جنت د باغونو یو باغ» په توګه بیان کړی دی.[۳] په شیعه روایاتو کې سپارښتنه شوې چې د حضرت فاطمې(س) زیارت له روضة النبي څخه وشي.[۴] اهل سنت هم په دې ځای کې د مستحبي لمانځه کول د نبوي مسجد د نورو ځایونو په پرتله زیات فضیلت لرونکي بولي.[۵]

روضة النبي د «روضه مطهره» او «روضه شریفه» په نومونو هم پېژندل کیږي.[۶] د دې اوږدوالی ۲۲ متره، عرض یې ۱۵ متره[۷] او ټول مساحت یې شاوخوا ۳۳۰ مربع متره دی.[۸] ډېر زیارت کوونکي په دې ځای کې لمانځه کولو ته لیوال دي.[۹] له همدې امله د نبوي مسجد مسؤلینو روضې ته د تلو لپاره محدودیتونه وضع کړي دي. د بېلګې په توګه، خلک باید په انفرادي یا ډله ایزه توګه روضې ته د تلو لپاره نوم لیکنه وکړي او په ټاکل شوو ساعتونو کې روضې ته ننوځي. د سعودي عربستان د شمېرو له مخې، په ۲۰۲۴ ز کال کې له لسو میلیونو زیات زیارت کوونکو روضه شریفې ته د ننوتلو توفیق موندلی دی. [۱۰]

د روضة النبي په اړه د رسول الله(ص) د حدیث تفسیر

عالمان د رسول الله(ص) د دې روایت په تفسیر کې چې «روضة النبي د جنت د باغونو یو باغ دی» بېلابېل نظرونه لري؛[۱۱] له جملې یې:

  • په دې ځای کې عبادت کول جنت ته د ننوتلو او د جنت د باغونو د ترلاسه کولو لامل کیږي.[۱۲]
  • د رسول الله(ص) موخه د دې ظاهري معنا ده؛[۱۳] یعنې د منبر او د رسول الله(ص) د کور ترمنځ ځمکه، په ریښتیا هم، د جنت یوه ټوټه ده او په آخرت کې به ورته انتقال شي.[۱۴]
د سپیڅلې روضه چت

محدوده

روضة النبي د مسجد په سویل ختیځ اړخ او د قبلې په مخ کې پرته ده.[۱۵] رسول الله(ص) د روضه شریفې محدوده د خپل کور په ختیځ کې او د خپل منبر په لویدیځ کې ټاکلې ده.[۱۶] په سویل کې هم د رسول الله(ص) د زمانې د مسجد دیوال، چې د رسول الله(ص) محراب پکې دی، د روضه شریفې پوله ده.[۱۷] شیعیان په دې باور دي چې روضه په شمالي اړخ کې تر څلورمې ستنې پورې، چې د محراب څخه یوه ستنه زیاته ده، غځېدلې ده، په داسې حال کې چې اهل سنت یوه ستنه کمه یادوي.[۱۸]

د رسول الله(ص) د ضریح داخلي نقشه، نقشه ښیي چې د رسول الله(ص) له حجرې څخه د ضریح تر لویدیځ دیوال پورې د روضه شریفې برخه ده.

د رسول الله(ص) ضریح

د مسجد د ترمیم او بیارغاونې وروسته، د روضې یوه برخه د رسول الله(ص) په ضریح کې شامله شوه او د زیارت کوونکو لپاره د لاسرسۍ وړ نه ده.[۱۹] اموي خلیفه ولید بن عبدالملک، (حکومت: ۸۶ق-۹۶ق)، د رسول الله(ص) د حجرې په شاوخوا کې دیوالونه جوړ کړل چې له کعبې سره د ورته والي د مخنیوي لپاره پنځه اړخیزه وو.[۲۰] په دې پراختیا کې، د رسول الله(ص) کور د نبوي مسجد په دننه کې شامل شو.[۲۱] مورخ رسول جعفریان لیکلي چې په ۶۶۸ق کال کې، بیبرس د دې پنځه ګوټیز په شاوخوا د ضریح په شکل مشبک دیوال جوړ کړ، چې له امله یې د حضرت فاطمې(س) کور او د روضه شریفې یوه برخه په دې ضریح کې شامله شوه.[۲۲]

همدا وګورئ: نبوي حجره

د حضرت فاطمې زهرا(س) قبر

د رسول الله(ص) منبر چې په روضه شریفه کې دی

د حضرت فاطمه(س) د دفن د ځای په اړه بحث (اختلاف) دی: شیخ مفید په خپل کتاب «المقنعه» کې وايي چې فاطمه(س) په روضة النبي کې خاورو ته سپارل شوې ده.[۲۳] د شیعه محدث شیخ طوسي په وینا، د شیعه عالمانو زیاتره دا عقیده لري.[۲۴] د شپږمې قمري پېړۍ مفسر او متکلم امین‌الاسلام طبرسي[۲۵] او د شپږمې قمري پېړۍ مفسر او محدث ابن شهرآشوب،[۲۶] وايي دا احتمال هم شته چې فاطمه(س) په خپل کور کې خاورو ته سپارل شوې وي. شیخ طوسي دا دواړه احتمالات په یو اندازه قوي بللي دي.[۲۷] علامه مجلسي ویلي چې دا دواړه احتمالات د یوځای کیدو وړ دي؛ ځکه د هغه په باور، روضه کې د فاطمې(س) کور هم شامل دی.[۲۸]

د رسول الله(ص) محراب او د روضې دننه ستنې

د رسول الله(ص) د زمانې په نبوي مسجد کې د روضې دننه یو شمېر ستنې موجودې وې چې هره یوه یې نوم[۲۹] او خاصه تاریخي واقعه لري.[۳۰] دا ستنې د رسول الله(ص) په وخت کې د کجورې له تنو وې. په بیارغاونه کې، په هماغه ځایونو کې د ډبرو ستنې جوړې شوې.[۳۱] یو له هغو ځایونو څخه چې په روضه شریفه کې دی، د رسول الله(ص) محراب دی.[۳۲] محراب د رسول الله(ص) منبر ته نزدې دی[۳۳] او حضرت محمد(ص) هلته لمونځ کاوه او اصحاب به یې اقتدا کوله.[۳۴] دا محراب د رسول الله(ص) په وخت کې، د اوسني محرابونو په څېر، ډډ نه و؛ بلکې د دیوال په شکل و او وروسته د ولید بن عبدالملک په وخت کې د اوسني محرابونو په شکل بدل شو.[۳۵]

همدارنګه وګورئ: د رسول الله(ص) منبر او د مسجد النبي ستنې

فوټ نوټ

  1. خلیلی،‌ موسوعة العتبات المقدسة، ۱۹۸۷م، ج۳، ص۳۲۸.
  2. «الروضة الشریفة»، المدینه.
  3. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۳.
  4. شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۲۰.
  5. «الروضة الشریفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  6. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۱۵.
  7. «الروضة الشریفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  8. «الروضة الشریفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  9. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۷.
  10. «الروضة الشریفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  11. «الروضة الشریفة»، اسلام ویب.
  12. مجلسی، ملاذ الأخیار، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۲۰.
  13. مجلسی، ملاذ الأخیار، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۲۰.
  14. «الروضة الشریفة»، اسلام ویب.
  15. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۱۵.
  16. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۳.
  17. «الروضة الشریفة»، اسلام ویب.
  18. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۱۷.
  19. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۶.
  20. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ۱۹۹۶م، ص۶۳.
  21. ابن‌کثیر دمشقی‏، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۷۵.
  22. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۳.
  23. شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۹.
  24. شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
  25. طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۲۲ق، ص۸۰.
  26. ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۶۵.
  27. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹.
  28. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۱۹۳.
  29. «أساطین المسجد النبوی من شواهد السیرة النبویة»، وکالة الأنباء السعودیة.
  30. «ما هی "الأساطین" التی ارتبطت بتاریخ المسجد النبوی»، العربیه.
  31. القرشی، «ما هی "الأساطین" التی ارتبطت بتاریخ المسجد النبوی»، العربیه.
  32. خلیلی،‌ موسوعة العتبات المقدسة، ۱۹۸۷م، ج۳، ص۳۲۸.
  33. «ماذا تعرف عن المحراب النبوی بالروضة الشریفة؟»، العربیه.
  34. صبری باشا، موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب ۲۰۰۴م، ج۳، ص۳۶.
  35. جمعی از نویسندگان، مفاهیم اسلامیه، ج۱، ص ۲۷۳.

سرچينې

  • ابن‌کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
  • «أساطین المسجد النبوی من شواهد السیرة النبویة»، وکالة الأنباء السعودیة، تاریخ بازدید: ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ق.
  • الأنصاری، ناجی محمد، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، مدینه، نادی المدینه المنوره، ۱۹۹۶م.
  • جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش.
  • جمعی از نویسندگان، مفاهیم اسلامیه، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.
  • خلیلی،‌ جعفر، موسوعة العتبات المقدسة، بیروت، مؤسسة الأعلمي، ۱۹۸۷م
  • «الروضة الشريفة»، اسلام ویب، تاریخ درج مطلب: ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶م، تاریخ بازدید: ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ق.
  • «الروضة الشریفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی، تاریخ بازدید: ۱۶ فروردین ۱۴۰۴ش.
  • «الروضة الشريفة»، المدینه، تاریخ بازدید: ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ق.
  • شهید اول، محمد بن مکی، المزار فی کیفیة زیارات النبی و الأئمة(ع)، قم، مدرسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن‏، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، بیروت‏، مؤسسة فقه الشیعه، ۱۴۱۱ق.
  • شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
  • صبری باشا، ایوب، موسوعة مرآة الحرمین الشریفین و جزیرة العرب ترجمه ماجده معروف، حسین مجیب المصری، عبدالعزیز عوض، قاهره، دارالآفاق العربیة، ۲۰۰۴م.
  • طبرسی، فضل بن حسن‏، تاج الموالید، بیروت، دارالقاری‏، ۱۴۲۲ق.
  • القرشی، حامد، «ماذا تعرف عن المحراب النبوي بالروضة الشريفة؟»،‌ العربیه، تاریخ درج مطلب: ۲۰ فوریه ۲۰۲۲م، تاریخ بازدید: ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق و تصحیح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق.
  • مجلسی، محمدباقر، ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، محقق و مصحح: مهدی رجائی‌، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۶ق.