اباالحسن (کنیت)
اباالحسن، ابوالحسن یا ابي الحسن عربي کنیت دی چې معنا یې «د حسن پلار» کیږی.[۱] د شیعو په تاریخ کې پینځه امامان او نورو کسانو په دې کنیت سره وو:
د شیعو پینځه امامان:
- امام علی(ع)، امام سجاد(ع)، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) او امام هادي(ع).[۲] ویل شوي دي چې که په شیعه روایتونو کې دا کنیت یواځې ذکر شي، نو مطلب یې امام کاظم(ع) او کله کله امام رضا(ع) دی؛[۳] خو کله کله د ابوالحسن اوّل او ابوالحسن ماضي په شکل راځي، نو یواځې امام کاظم(ع) ته اشاره ده.[۴] ابوالحسن ثانی امام رضا(ع) ته اشاره ده.[۵] ابوالحسن ثالث او ابوالحسن اخیر امام هادي(ع) ته اشاره کوي او د هغوي لپاره کارول کیږي.[۶]
امامزادګان:
- ابراهیم بن عبدالله چې په قتیل باخَمرا مشهور دی، د امام حسن مجتبی(ع) له لمسیو دی او د نفس زکیه ورور دی.[۷]
- ابنابیمحمد حسن بن علی لقب یې جمل، د حسن بن ابراهیم طباطبا له نسله دی.[۸]
- علی بن محمد صوفی په مصر کې د کرکي لړۍ بنسټګر[۹]
- علی بن حسن بن ابراهیم طباطبا.[۱۰]
د امامانو له اصحابو او یارانو څخه:
- علی بن اسماعیل میثمي چې د امام رضا(ع) له اصحابو و، شیعه محدث او متکلم و.[۱۱]
- علی بن مهزیار اهوازي دورقي، د امام جواد(ع) او امام هادي(ع) له اصحابو، د شیعو فقیه، محدّث و لویانو و.[۱۲]
- علي بن محمد سمري د امام زمان(عج) د غیبت په زمانه کې اخري او له ځانګړې نایبانو څخه څلورم نایب.[۱۳]
په شیعه عالمانو ابوالحسن سره مشهور کسان:
- محمد بن حسن بن محمد د شیخ طوسي لمسۍ مشهور شیعه فقیه[۱۴]
- محمد بن احمد بن داوود، چې په اِبْنِ داوودِ قُمي مهشور و او شیعه محدث او فقیه و[۱۵]
- محمد بن محمد بن احمد بُصْرَوي چې په ابوالحسن بصروي مشهور و د شام له شیعه فقهاو و.[۱۶]
- علی بن سلیمان ستراوي بحراني ابوالحسن بحراني باندې مشهور و، شیعه فیلسوف، متکلم او محدث.[۱۷]
- علی بن احمد، په ابوالحسن اَبیوَرْدي مشهور و، شیعه متکلم او فقیه.[۱۸]
له شیعه حدیثي راویانو څخه:
- علي بن حسین بن موسی بن بابویه[۱۹]
- علی بن محمد بن موسی بن فرات[۲۰]
- علی بن حاتم بن ابي حاتم قزویني[۲۱]
- علی بن حسین سَعد آبادي قمي[۲۲]
- محمد بن عبداللّٰه بن علي[۲۳]
- علی بن محمد بن سَیّار[۲۴]
- علی بن حسن بن فرج مُؤذِّن[۲۵]
- علی بن حسین بن سفیان بن یعقوب بن حارث بن ابراهیم همداني[۲۶]
- احمد بن محمد بن احمد بن موسی بن هارون[۲۷]
- احمد بن محمد بن احمد بن غالب اَنماطي[۲۸]
- علی بن عبداللّٰه بن احمد فقیه اَسواري[۲۹]
- علی بن محمد بن حسن په ابن مقبره قزویني مشهور و[۳۰]
- محمد بن هارون زنجاني[۳۱]
- احمد بن ثابت دنابي[۳۲]
- طاهر بن محمّد بن یونس فقیه[۳۳]
فوټ نوټ
- ↑ «ابوالحسن»، سایت آبادیس.
- ↑ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۲۷۶.
- ↑ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۲۷۶.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص ۲۲۶؛ ج۱، ص۳۰۸؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۲۷۶.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷،ص۳۶۹.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۴۱ و ج۶، ص۴۲۳؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۲۷۶.
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۱۹ق، ص۲۷۲.
- ↑ ابنعنبه، عمدة الطالب، ۱۳۸۰ق، ص۱۷۳.
- ↑ ابنعنبه، عمدة الطالب، ۱۳۸۰ق، ص۱۷۳.
- ↑ ابنخلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۸۱.
- ↑ عباسی زنجانی، الجامع فی الرجال، ۱۴۳۶ق، ص۱۵۷-۱۵۸.
- ↑ ابنداوود حلّی، رجال، منشورات الشریف الرضی، ص۱۴۲.
- ↑ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۴۱۲.
- ↑ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۹، ۱۶۰.
- ↑ نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۸۴.
- ↑ افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۴۳۹.
- ↑ افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۱۰۲.
- ↑ افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۴۳۵.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، الخاتمة، ج۳، ص۲۵۳؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۴۱۲.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۲۸.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، الخاتمة، ج۳، ص۲۵۴؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۴۱۲.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، الخاتمة، ج۳، ص۲۵۴؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۴۱۲.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، الخاتمة، ج۳، ص۲۵۷؛ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۴۱۲.
- ↑ سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۳۲۳.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۶۱.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۶۱.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۸۰.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۰۲.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۶۲.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۶۶.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۲۰۸.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۹۰.
- ↑ بروجردی، أسانید کتاب الفقیه، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، ج۰، ص۱۳۹.
سرچينې
- ابنخلکان، احمد بن محمد برمکی، وفیات الأعیان وانباء ابناء الزمان، به کوشش احسان عباس، قم، الشریف الرضی، ۱۳۶۴ش.
- ابنعنبه، احمد بن علی، عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب، تصحیح محمد حسن آل طالقانی، نجف، المطبعة الحیدریة، ۱۳۸۰ق.
- «ابوالحسن»، سایت آبادیس، تاریخ بازدید: ۱۹ آذر ۱۴۰۲ش.
- ابوالفرج اصفهانی، علی بن الحسین، مقاتل الطالبیین، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۹ق.
- افندی، عبدالله بن عیسیبیگ، ریاض العلماء، قم، کتابخانه عمومی حضرت آیتالله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۰۱ق.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعة، تحقیق سید حسن الامین، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶ق.
- بروجردی، سید حسین، أسانید کتاب الفقیه، قم، مؤسسة آیة الله العظمی البروجردی، بیتا.
- ابنداوود حلّی، حسن بن علی، رجال، قم، منشورات الشریف الرضی، بیتا.
- سیفی مازندرانی، علیاکبر، مقیاس الرواة فی کلیات علم الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۲۲ق.
- عباسی زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، قم، مؤسسة ولی العصر علیهالسلام للدراسات الإسلامیة، ۱۴۳۶ق.
- کلینی، محمد بنیعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، تحقیق سید موسی شبیری زنجانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۶ق.